~ Εφυγα ~
30-09-2006 @ 10:41 | Ποτέ δεν με ξεγέλασα έστω για λίγο Μια στιγμή
Όχι
Πάντα εμένα προσπαθούσα να νικήσω
Όλες οι σκέψεις που στοίχειωναν το μυαλό ήταν δικές μου
Όλα τα όνειρα που έκαναν τη ζωή μου εφιάλτη Δικά μου
Όλο το ψέμα που ζούσα Δικό μου
Όλα όσα θέλω να κάνω πάλι δικά μου φαντάσματα
Τώρα ξέρω ποιος μου φταίει
Ο μοναδικός εχθρός μου
Στυγνός απελπιστικός και απροσάρμοστος
Δεν θέλει να κοιμηθεί ποτέ αλλά ούτε να ξυπνήσει
Στο έλεος της σκέψης μου στης μοναξιάς το χειροκρότημα
Δεν ελέγχω τίποτα
Αφήνομαι και όπου με βγάλει το σκοτεινό μου μονοπάτι
Βυθίζομαι στο τίποτα που αγαπώ
μόνο εκεί είμαι Τέλειος
Απόλυτα γνήσιος
Δεν με νοιάζει τίποτα
Δεν με ενδιαφέρει τίποτα
Δεν θέλω τίποτα.....................................................
Ουδέν σχόλιον..... ::yes.:: | |
« Ακρόνειρο »
30-09-2006 @ 11:25 | Να είσαι καλά φίλε από τους πιο δυνατούς μονολόγους..
Άνετα τον έπαιζα στο θέατρο.
Έχεις την καλησπερα μου. | |
MASTER
30-09-2006 @ 11:44 | Πάνο πολύ πολύ ωραίος ο μονολογός σου...!
(Έχω γράψει κι εγώ έναν...τους ενώνουμε; ::smile.:: )
και βέβαια έντονα επηρρεασμένος από Αγγελάκα νομίζω, ή κάνω λάθος;; Πολύ μου άρεσε πάντως!
"είμαι ελαφρύς ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
Αυτή την ηρεμία ψάχνω τόσα χρόνια Αυτή την ψυχική γαλήνη
Επιτέλους μόνος
Επιτέλους αθώος
Επιτέλους ήρεμος
Επιτέλους ελεύθερος " ::up.:: | |
idroxoos
24-01-2009 @ 00:07 | Στο έλεος της σκέψης μου στης μοναξιάς το χειροκρότημα
Δεν ελέγχω τίποτα
Αφήνομαι και όπου με βγάλει το σκοτεινό μου μονοπάτι
Βυθίζομαι στο τίποτα που αγαπώ
::up.:: | |
Υπερμετρωπία
24-01-2009 @ 00:56 | ...Χα!...απ' το κελί μου εδώ παρακάτω σε χαιρετώ ανύπαρκτε, απροσάρμοστε.... | |
*Anima*
03-02-2009 @ 10:26 | είναι πραγματικά έντονα φορτισμένος.....και περνάς υπέροχα μηνύματα...που αγκίζουν τον καθένα μας....μπράβο πολύ ωραία δημιουργία..!!!1 ::up.:: | |
 |
