| |
Όταν τη γη,
Κάτω από τα πόδια σου χάνεις,
Δυο χέρια να σε τραβήξουν πάνω ψάχνεις.
Δυο χέρια που στο φως σε φέρουν.
Δυο χέρια που πότε γελάς,
Πότε μέσα σου κλαίς ξέρουν.
Όταν το πυκνό σκοτάδι ,το φεγγάρι σκεπάζει,
Γίνεται ολόλαμπρος ήλιος,
Τίποτε να μη σε σκιάζει.
Όταν όλα μέσα σου,
Νεκρώνουν στην παγωνιά,
Τ’ ανασταίνει με θαλπωρής φωτιά.
Καμιά δυο συλλαβών λέξη
Τέτοια δύναμη δεν έχει.
Μπορεί, τα πάντα για χάρη σου ν’ αντέξει.
Στη χαρά σου και στη λύπη
Πάντα θα την αναζητείς.
Που ΄σαι ΜΑ-ΝΑ ,θα φωνάζεις, να με δεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
