| |
Πού να πήγε εκείνη η φωνή
που σε παρότρυνε να ζήσεις
κι όταν εξέθετες την ψυχή σου γυμνή
να ματώσει δεν υπήρχε φόβος
πού να πήγε εκείνη η ζωή
που ονειρευόσουν να ξεκινήσεις
δες το τέλος πώς μοιάζει αρχή
εύκολα πώς τα σάρωσε όλα ο χρόνος.
Έχει μείνει ένα διάφανο δάκρυ
κι είμαστε δύο, ας το μοιραστούμε
κι αν περίσσεψε λίγη αγάπη στην άκρη
ας βοηθήσει κι αυτή στην ακτή να ξεβραστούμε.
Πού να πήγε εκείνη η χαρά
που έβγαινε από την καρδιά σου
δανειζόσουν απ' το παραμύθι χάρτινα φτερά
και πετούσες πλάι στα όνειρά σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
