| |
Μια φωτογραφία σου έχω φυλαγμένη
στο βλέμμα σου κατάνυξη φωτοχυσία
πάει μου πια η σκέψη στην ιεροτελεστεία
βλέπω τη ψυχή μου στα μάτια σου παραδομένη
Μέγα θάμπος έλα και λύσε τα δεσμά μου
έγινε ο κήπος φυλακή που δε είδες
ν'ανοίξει δεν ανοίγει αραιώσαν οι ελπίδες
άγγελος δεν είμαι,σάρκα είμαι ,τα κρίματά μου
Την εικόνα σου αδιάκοπα κοιτάζω
του Πλάστη σου την ευλογία και γιορτάζω
κι αν ξημερώνει η νύχτα και νυχτώνει η αυγή
με ταπείνωση και συντριβή γιορτάζω τη γιορτή
Γιορτάζω στα εγκόσμια τεσσάρων τοίχων
με την λευκή αγάπη και σένα των στίχων
Τι θλιβερή μονοτονία η μεσιτεία μου
χωρίς εσένα δίσμοιρη η μαρτυρία μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
