βλέπετε και τα προηγούμενα ποιήματα διότι τα καινούργια σχολιάζουν τα παλιά και αντιστρόφως
η εύκολη ζωή θα μας εξουθενώσει θα μας σκοτώσει
το έθνοςμας αφανίζει το κράτοςμας αποχαυνώνει
λιμοκτονούμε επειδή βαριόμαστε και να μασάμε
tender γινόμαστε στο έπακρο αντί να γινόμαστε hardy
απ’ την υπερπροστασία η ανοσίαμας χάθηκε πλήρως
έγινε κότα ο αετός δέν πετάει και άς έχει φτερούγες
σε ένα κουτί με σκοτάδι ο νούς και παραέξω δεν βγαίνει
δέν ξερει ο σκύλος να κυνηγά μονο ξέρει να γλείφει
ξένες τεχνολογίες μηχανές στο κρεβάτι μας σώζουν
τεχνολογίες μηχανές στην εντατική μας κρατάνε
όταν αρκεί η επαιτεία κι η κλεψιά ποιός πάει να δουλέψει
η τεμπελιά θέλει όρια κι η τεχνολογία θελει μέτρο
ο άρχοντας των αρχόντων για να ευχαριστιέται του κόσμου
πρέπει οι άνθρωποι σκλάβοι να ζούν και μετά να πεθαίνουν
ό,τι ρωτούσα παλιά θα ρωτήσω το ίδο και τώρα
ποιός το δικαίωμα τους έδωσε ελευθερίες να μας δίνουν
