| |
Αίμα τυφλό βαθιά ψημένο
Στις μεσήλικες σάρκες μου κρυμένο
Μ’ένα σκοτάδι μέσα του δροσερό
Σαν στάμνα κρύο νερό
Χύτρες με πότισαν δηλητήρια πικρά
Του μίσους και της λήθης απίστευτα σκληρά
Μα δεν άλλαξε ουσία και χρώμα
Για σένα κυλάει μες στις φλέβες μου ακόμα
Σαν ηφαίστειο έτοιμο να ξεσπάσει
Σαν οτι κλειστό ,ζητάει να βγεί σε σένα να φτάσει
Μη μείνει να ζεί στο ψέμα και την απάτη
Μην στερέψει και του λείψει η αγάπη
Βρήκε φωνή ,λόγο και ρήμα
Και σου φωνάζει,φωνάζει σε κάθε μου βήμα
Για σένα καίγομαι δίχως τελειωμό
Και σου μιλώ κι όλο σου λέω σ’αγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
