| |
Τι βλέπεις στον κόσμο σου ποιητή;
Βλέπω το κακό να ξεδιπλώνει την πραμάτεια του
και άπληστους ανθρώπους ν' αρπάζουν την ευκαιρία
αδιαφορώντας για δικαιοσύνη και κοινωνική ευαισθησία.
Βλέπω πολέμους, εξαθλίωση, φτώχεια, προσφυγιά.
ερείπια παντού, αδιάφορους ανθρώπους και απονιά.
Βλέπω βρέφος νεκρό, σε χαρτοκούτι παπουτσιών.
πεταμένο σαν απόρριμμα σε κάδο σκουπιδιών,
βλέπω μια ποιητική συλλογή που κρίθηκε τοξική
με ιδέες που δηλητηριάζουν ως επικίνδυνες πολύ.
Τι γράφεις στην φτωχική σου κάμαρα ποιητή;
Βλέπω ένα ποιητή μια κρύα νύχτα γιορτινή
με κρύο σώμα, κρύα καρδιά, χωρίς θαλπωρή
να καίει τα βιβλία του και πικραμένος ν' αναρωτιέται:
“Προς τι, το πάθος και ο κόπος τόσων χρόνων..
μήπως για να ζεστάνω το φτωχό μου κορμί;”
Βλέπω κάποιον να γράφει στο φως ενός κεριού
αλλά δεν είναι αυτός που γράφει, είναι το χέρι του
που άσκοπα προσπαθεί, όμορφες λέξεις να βρει.
Η φιλοδοξία του καλλιτέχνη είναι ασθένεια σοβαρή
κανείς δε γνωρίζει που φτάνει η έπαρση του ποιητή.
Γράφει για την ανθρώπινη γενναιότητα,
την αδικία, το ρατσισμό και την ισότητα,
γράφει για του πλανήτη την απεγνωσμένη σωτηρία,
της πανίδας και της χλωρίδας την προστασία.
Το όμορφο συναίσθημα καλλιεργείται σε άδολη ψυχή
αλλά δεν αρκεί μονάχα αυτό πρέπει το μίσος να παταχθεί.
Δε σπαταλά το χρόνο του για όμοιες καταλήξεις
ούτε για τη σελήνης την γκρίζα όψη την ψυχρή.
Θαυμάζει τους οικοδόμους που χτίζουν με πέτρα,
ασβέστη και μυστρί, δημιουργώντας μεγαλουργήματα
ενώ αυτός ο φτωχός ποιητής με μύριες λέξεις προσπαθεί
και να τις βάλει σε τάξη και να γράψει ποίημα αδυνατεί.
Θεσσαλονίκη Πρωτομαγιά του 2024
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
