Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 111. Ένα χαρτόνι για να κοιμηθεί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130608 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 111. Ένα χαρτόνι για να κοιμηθεί
 Καλησπέρα σας, δεν πιστεύω να έχασα κάτι τις 4 ημέρες που έλλειπα;..Θα σας διαβάσω σιγά-σιγά......... Αφιερωμένο στη συναδέλφισά μου την Τζούλια με τις ευαισθησίες της υπέροχης καρδιάς της. Σ΄ ευχαριστώ.
 
[I]Απ΄ τα καλύτερα υλικά έχει φτιαχτεί,
εκατομμύρια για την αγορά του έχουν δοθεί,
μπορεί άνετα κάποιος μέσα να κοιμηθεί,
χαρτόνι μικρών διαστάσεων δίπλα το ενοχλεί.

Το κλώτσησα να κάνω χώρο μην λερωθεί,
του κοριτσιού το συνολάκι είχε ακριβοπληρωθεί,
κι ακούω κάποιου δύστυχου τη φωνή,
πονεμένη, εξουθενωμένη, αλλά τρυφερή.

Κύριε, μη μου το διώχνεις, μη το χτυπάς,
τόχω για κρεβάτι, συντροφιά κάθε βραδιάς,
ένα λερωμένο άψυχο χαρτόνι,
μα δέκα χρόνια κοιμάμαι με τα ξερόφυλλα για σεντόνι.

Αυτό τον πόνο μου φιλοξενεί,
εδώ κρύβω της οικογένειάς μου τη σιωπή,
δεν μπόρεσε η καρδιά μου να χαρεί,
η μοίρα θέλησε να ΄ναι σκληρή.

Απελπισία στο πρόσωπό του είχε κρυφτεί,
ανάθεμα πως είναι φτιαγμένη έτσι η ζωή,
εγώ να ζω μες την απόλαυση και τη χλιδή,
και κάποιος νάχει ένα χαρτόνι για να κοιμηθεί.[/I]

Γιάννης Βογιατζής
3 Οκτωβρίου 2006


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν σήμερα γεννιόμουνα το νου αναλφάβητο θα άφηνα, τις αισθήσεις μου ολημερίς θα μόρφωνα. (MARGARITA)
 
silmariel
03-10-2006 @ 14:05
Αγοραστε λιγοτερα cavali κ δωστε κ κανα ψιλο σε αυτους που χρειαζονται.. ομορφο νοημα εχει το γραπτο σου
« Ακρόνειρο »
03-10-2006 @ 15:34
Γιάννη μου το ξέρεις πως σε γουστάρω..
MARGARITA
03-10-2006 @ 16:23
Καλημέρα Τοξότη ευαίσθητε πως έκανες τέτοιο πράγμα εσύ;

Είναι ο τόπος που τον πόνο μου, φιλοξενεί,
εδώ κρύβω της οικογένειάς μου τη σιωπή,
δεν άφησε την καρδιά μου να χαρεί,
η μοίρα αποφάσισε να φανεί σκληρή.

Κρατώ αυτή τη στροφή και θα σκεφθώ αν σε συγχωρήσω...φιλιά σου

::smile.:: ::smile.::
Φεγγαρόλυκος
04-10-2006 @ 02:06
Εξαίρετο Γιάννη...
Σε ευχαριστώ που τώρα πλέον θα προσέχεις το χαρτόνι μου
agrampeli
04-10-2006 @ 05:44
πάρα πολύ ωραίο ::smile.::
elli
04-10-2006
Η ευαίσθητη ψυχή του Τοξότη ::wink.::
AETΟΣ
05-10-2006 @ 21:43
Πολυ ωραιο! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο