Σκιά
07-10-2006 @ 12:56 | "Είχα ανάγκη βαθιάς παραμυθίας μες στην πίκρα μου
κιούπι πλινθό ψηλά σηκώνω και στη νάρκη του γλυστράω
τρέχαν ιδρώτες όμως σαν ελέγξανε τη ρήτρα μου
βλέπεις...είναι καιρός πια ,που χαρά δεν λησμονάω"
Ωραιότατη η καντάτα σου.Καλό βράδυ. | |
xazoula
07-10-2006 @ 13:08 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ | |
Ιουλιβέρτιος
07-10-2006 @ 13:26 | Διαβάζοντας το ποίημά σου αυτό αισθάνθηκα χαρούμενος (από μία πλευρά). Μου έφερε στη μνήμη ευχάριστες οσμές από την υφή που συναντώ στον Νίκο Γαβριήλ Πετζίκη...
Φοβάμαι να πω άλλα σχόλια, μήπως και η φλυαρία μου αποπροσανατολίσει τη σκέψη μου από το δικό σου περιεχόμενο... | |
Schatzi
07-10-2006 @ 14:09 | Στο σύνολό του πανέμορφο όμως αυτο που με τρέλλανε ειναι καποιοι στιχοι που είναι μαχαιριές. . .
π.χ''Σύντομη παύση είναι ο θάνατος
είναι της γυμνής ψυχής η ντροπαλή φοβία'' | |
AETΟΣ
07-10-2006 @ 14:15 | Πολυ ωραιο!καλο βραδυ ::smile.:: | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
07-10-2006 @ 15:53 | Ανοησίες..
σε έχουνε γραμμένο. | |
meursault
07-10-2006 @ 17:23 | Κάποιος είσαι εκτός θέματος Παραπονιάρη..δεν με φτάνει από σένα μόνο να επιμένεις στις λέξεις μου....στίψτο λίγο το σακατεμένο.....
Σας ευχαριστώ όλους που το διαβάσατε και βρήκατε κάτι δικό σας.. | |
agrampeli
08-10-2006 @ 08:17 | ::smile.:: ::smile.:: | |
 |
