~ Εφυγα ~
08-10-2006 @ 16:49 | Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Nocturna_
08-10-2006 @ 16:49 | Δρασκελίζω όλα τα σκαλοπάτια σου
μάτια μου..
Μια ζεστή αγκαλιά να σου δώσω..
Αυτό μόνο..
| |
horseman
08-10-2006 @ 16:53 | Και πλάι της όλες οι αγάπες να ζητάνε.
Μπορείς να ανέβεις ακόμα…έλα
κι εκείνη να κτίζει κραυγές γελώντας.
Πόσα ακόμη άραγε...
Πόσο αντέχεις...
πόσα θα σε αναζητούν...
Καλημέρα Αρχόντισσα...
ανέβηκα κι εγώ μαζί σου και τα πενήντα οκτώ...
| |
AETΟΣ
08-10-2006 @ 17:10 | Και πλαι της ολες οι αγαπες να ζητανε
μπορεις να ανεβεις ακομα...ελα
κι εκεινη να κτιζει κραυγες γελωντας.
Προχωρα εως τα εκατον οκτω...
αυτο σου ευχομαι εγω...
Καλο ξημερωμα Μαργαριτα ::smile.:: | |
Alitis
08-10-2006 @ 17:22 | Πενήντα οκτώ τα σκαλοπάτια.
Άλλα άσπρο καθαρό μάρμαρο,
άλλα στενά γκρίζα τσιμεντένια.
Όλος ο κόσμος πενήντα οκτώ
σκαλοπάτια που ξαπόστασαν άντρες,
γυναίκες, παιδιά. Όλοι οι αιώνες.
Άρχοντες και ζητιάνοι και άγια πνεύματα.
Τα δικά της σκαλοπάτια στολισμένα
με χαμόγελα και μυρωδιές από αγωνίες.
Τα τελευταία πέντε τ΄ ανέβηκε χωρίς πόδια.
Έτσι έμελλε. Οι μάγισσες στη φωτιά
Και πλάι της το μερομήνι να κοροϊδεύει.
Πόσα μπορείς να ανέβεις ακόμα;
Και πλάι της όλες οι αγάπες να ζητάνε.
Μπορείς να ανέβεις ακόμα…έλα
κι εκείνη να κτίζει κραυγές γελώντας.
MOU ARESE OLOKLHRO PARA PARA POLY! BRAVO SOU MARGARITOULA! ::smile.:: ::up.:: ::cool.:: | |
justawoman
08-10-2006 @ 17:30 | Σ' αυτή την πληγωμένη ανηφόρα ζωή
περπατάμε ψυχή μου αγκαλιά
πότε με κουβαλάς εσύ
και πότε εγώ.
Δικός μας είναι ο δρόμος
για την μεγάλη σου ψυχή
Μαργαρίτα
φιλιά
| |
ΚαΤερίνη
08-10-2006 @ 17:45 | Δέκα… τριάντα… πενήντα συν οκτώ
όλα τα σκαλοπάτια με ευλάβεια μετρώ,
σε κάθε σκαλοπάτι μια άλλη μυρωδιά
με κρίνα και με ρόδα και άσπρα γιασεμιά.
Μα η Μαργαρίτα ανθίζει απ’ όλα πιο πολύ
και όταν τη ρωτάνε γι' αγάπη να τους πει
αυτή με περηφάνια τα πέταλα σκορπά
και τα σκαλιά γεμίζουν με κάτασπρα πουλιά.
Να είσαι καλά Μαργαρίτα μας! ::love.:: ::love.:: | |
annaΤi
08-10-2006 @ 17:46 | "Και πλάι της το μερομήνι να κοροϊδεύει.
Πόσα μπορείς να ανέβεις ακόμα;
Και πλάι της όλες οι αγάπες να ζητάνε.
Μπορείς να ανέβεις ακόμα…έλα
κι εκείνη να κτίζει κραυγές γελώντας."
[......]
| |
name_dsp
08-10-2006 @ 23:32 | Σου εύχομαι εκατό σκαλοπάτια, Μαργαρίτα,
....με κραυγές μόνο γελώντας!!! | |
guesswho
09-10-2006 @ 01:26 | Μπορείς να ανέβεις ακόμα... τόσα κι άλλα τόσα...
γιατί η δύναμη της ψυχής Μαργαρίτα είναι μεγάλη κι αστείρευτη.
Ανταποδίδω την αγκαλιά...σε ευχαριστώ... ::love.:: | |
neyro
09-10-2006 @ 01:38 | εγραψες οπως παντα Μαργαριτα! ::up.::
καλημερα! | |
ΤΟΞΟΤΗΣ
09-10-2006 @ 01:47 | Καλημέρα Ριτάκι μου,
Μου βιάστηκες για 46 ημέρες να τα ανέβεις τα 58 σκαλοπάτια σου, λεύτερε αετέ.
Σου εύχομαι να πετάς πάντα και να μας μαθαίνεις.......... για την αγάπη, τον έρωτα, τη φιλία, την ευτυχία, τον πόνο, την μοναξιά. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
09-10-2006 @ 02:44 | Πολλά θέλεις να πεις αλλά λίγα κατάλαβα.Κάτι είναι κι αυτό.Την καλημέρα μου. ::yes.:: | |
seizeTHEday
09-10-2006 @ 02:46 | Πανέμορφο Μαργαριταρένια μου!
Καλή σου μέρα και καλή σου βδομάδα!
::smile.:: ::rol.:: ::yes.:: | |
maninoula
09-10-2006 @ 03:32 | πολυ ωραιο ::smile.:: | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
09-10-2006 @ 03:54 | Πάρα πολύ όμορφο! Και με τη γραφή του Αγγελάκα να πλαισιώνει...απογειώνεται! Να σαι καλά καλημέρα! ::smile.:: | |
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
09-10-2006 @ 04:32 | Πόσα μπορείς να ανέβεις ακόμα;
Πολλά Μαργαρίτα μου, ψυχές σαν τη δική σου μας δείχνουν το δρόμο, μας κρατάνε ζωντανούς... κι έχεις τόση αγάπη ακόμα να δώσεις...
Φιλιά! ::smile.:: | |
ioakim
09-10-2006 @ 05:21 | Καλημέρα πανέμορφη ποιήτρια
| |
Τσακίρη Χαρά
09-10-2006 @ 05:54 | Εισαι πηγη αστειρευτη............ όσο ζουμε παλευουμε και προσπαθουμε................ κι αλλα πενηντα οκτω εγω ευχομαι αλλα όλα με ασπρο καθαρο μαρμαρο ποτισμένο με ψυχικη γαληνη και αγαπη..... ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ειρήνη
09-10-2006 @ 07:04 | να τα χιλιάσεις Μαργαρίτα ::smile.:: | |
elena
09-10-2006 @ 07:18 | Υπέροχο καλή μου, υπέροχο. | |
elli
09-10-2006 @ 07:59 | Και πλάι της όλες οι αγάπες να ζητάνε.
Μπορείς να ανέβεις ακόμα…έλα
κι εκείνη να κτίζει κραυγές γελώντας.
Tι να πω...Περιδιάβαινες μέσα στη σκέψη μου από το πρωί που προσπαθούσα να κτίσω κραυγές...Μα στο τέλος δάκρυα μου βγήκαν από τα μάτια, δεν μπόρεσα να γελάσω...Φιλιά αγαπημένη μου Μαργαρίτα ::sad.:: | |
psyxanemisma
09-10-2006 @ 08:54 | κάθε κραυγή και μια σιωπή
μια ανάπαυλα ως την αυγή
ένα γέλιο σαν προσευχή
ματιά ονείρου στην προσταγή | |
ΑΙΟΛΟΣ
09-10-2006 @ 13:19 | Και πλάι της όλες οι αγάπες να ζητάνε.
Μπορείς να ανέβεις ακόμα…έλα
κι εκείνη να κτίζει κραυγές γελώντας.
Θαυμάσιο Μαργαρίτα…
Με την ψυχή που έχεις σκάλες στον ουρανό μπορείς να ακουμπήσεις…
Να τις ανέβουμε παρέα…
Καλό σου βράδυ… ::smile.:: | |
Ηπειρωτης
09-10-2006 @ 14:09 | MARGARITA μου...τα συγχαρητηρια μου ::smile.::
Καλο βραδυ. | |
georgia
09-10-2006 @ 14:21 | ...κρατάω όλο το ποίημα σου...υπέροχο.... | |
 |
