| |
« [I]και συνήγαγεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί ,’’ Αρμαγεδδών ’’... [/I]»
Αποκάλυψις Ιωάννου κεφ.16 εδ.16
Σχόλια : Το μοναδικό σημείο της Αγίας Γραφής που αναφέρεται το όνομα «Αρμαγεδδών» .
Σύνθετη λέξη , η οποία σημαίνει κυριολεκτικά « Το όρος της γης Μεγιδδώ » ή μεταφορικά « Τόπος συνάθροισης στρατευμάτων » . Η γη Μεγιδδώ , η πόλη Μεγιδδώ , ήταν από τα πλέον στρατηγικά σημεία του αρχαίου κόσμου στη Μέση Ανατολή και είχαν σημειωθεί εκεί οι πλέον κρίσιμες μάχες οι οποίες έκριναν την τύχη λαών. Στο σημείο αυτό αποκάλυψε ο Θεός , σύμφωνα με το όραμα του Ιωάννη , ότι θα γίνει η τελική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού... "[I]πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος[/I]". (Αποκάλυψη 16:14)
[I][B]Μεγιδδώ[/B][/I]
[B]11:4, 1 ( Φίλος )[/B]
[B]- Ας [/B]μη δοθεί όνομα στο φίλο. Διότι δεν είναι κάτι θνητό. Δεν το γνωρίζουμε. Ουράνιο ‘ κι ως ήρθε , στρατεύματα δισμύρια πρότεινε ως προστασία των πόλεών μου των δέκα. Ταξιαρχίες πλήρεις ‘ στους αιθέρες σοφοί ιέρακες τετραπτέρυγοι άγουν τη φροντίδα του πατρός ‘ στη θάλασσα , δελφίνια ελαστικά πάνοπλα και απαστράπτοντα σφυρηλατούν το κάλλος επάνω στον άκμονα της νιότης’ επί του χώματος , λέοντες με κόμη πυρρός , θάρρος περίφημο συνδράμουν...
[B]- Και [/B]ο φίλος , μου απήγαγε τα μάτια και τα αυτιά και τα χέρια και την καρδιά.. Και στη θέση αυτών μετέφερε τους τέσσερις ανέμους των αρχαίων. Έτσι , ο Νότος ορίσθηκε ως μάτια , ο Βορέας ως αυτιά , και ο Εύρος ως χέρια. Και στη θέση της καρδιάς διορίστηκε ο Ζέφυρος , όπως , άλλες φορές πνέει ως δυνατός και επικίνδυνος, ενώ άλλες φορές ως ήρεμος πνέει , σε μέρη μακρινά και παραδεισένια...
[B]- Ένα [/B]βράδυ , πριν την πορεία την τελική , όρκους ανταλλάξαμε με το φίλο. Και λέγει αυτός με φωνή χιλίων : «[I]Η πίστη φέρνει τον αδερφό και διώχνει τον βασιλιά μου. Ο βασιλιάς απόψε πεθαίνει μα ο αδερφός είν’ το βασίλειο που αξίζει τρεις θανάτους μου.[/I] » Και με ξιφίδιο αφαίρεσε την μακριά του κόμη της υπερηφάνειας , προσφέροντάς μου έτσι τον πρώτο από τους τρεις θανάτους του , ως σφραγίδα των λεγομένων αυτού ‘ και περίσσεψαν για τον εχθρό θάνατοι δύο. Και είπα εγώ με φωνή εννιακοσίων ενενήντα εννέα : «[I]Η πίστη φέρνει τον αδερφό και διώχνει τον βασιλιά μου. Ο βασιλιάς απόψε πεθαίνει μα ο αδερφός είν’ το βασίλειο που αξίζει τρεις θανάτους μου.. [/I].» Και με ξιφίδιο κατάσχισα την μακριά μου χλαμύδα του ματαίου , προσφέροντάς του έτσι τον πρώτο από τους τρεις θανάτους μου , ως σφραγίδα των λεγομένων εμού και περίσσεψαν για τον εχθρό θάνατοι δύο..
[B]11:4, 2 ( Εχθρός )[/B]
[B]- Οικείος [/B]ο εχθρός , πολλές φορές συνευρεθήκαμε στο ίδιο πεδίο. Μία από τις στιγμές αυτές τον ρωτήσανε το όνομά του οι απεσταλμένοι μου. Και τους απήντησε: « Άγεννορ Αγεννάδ ». Οικείος αν δεν ήταν , όνομα θα έπρεπε να του εφευρίσκαμε.
[B]- Ένα [/B]σκότος ηθοποιό , ενέπνευσε του εχθρού την υπεροπλία. Όπως τα έρποντα , τα οποία στη θέση του κομμένου μέλους φανερώνουν δις και τρίστρατα και όπως των κεφαλόποδων του ανεξερεύνητου ύδατος επί τα φαγωμένα μέλη ανασταίνονται άλλα , με επταπλάσια ρώμη , έτσι τούτος ο εχθρός διασπάται και κατατρώγεται μόνος τίκτοντας και γεννώντας , πολλαπλασιάζοντας μέσω σιέλου σπερματούχου , τις βδελυρές του δυνάμεις. Και στράτευμα που αριθμούσε μυριάδες οκτώ εις την ογδόη , φτερά εμπνεύστηκε ‘ φέρει κεντρί ερυθρό εις την κοιλία , φτερά διάφανα σφήκας εις τους ώμους , έχει χέρια τέσσερα εις τον θώρακα με νύχια υπερμεγέθη και κατακλύζει με μάτια κίτρινα το λυκαυγές. Και στράτευμα που αριθμούσε μυριάδες πέντε εις την πέμπτη , πτερύγια εφοδιάστηκε , πλημμυρίζοντας τους ωκεανούς και τέμνοντας αυτούς με τα ακάνθινα της ράχης τους και το αποτρόπαιο του θυμού τους. Και στράτευμα που αριθμούσε μυριάδες δεκατρείς εις την δεκάτη τρίτη στάθηκε εις τα δύο του πόδια επί της λάσπης του έλους , πλήρως φολίδων ως ερπετό , επιμηκών χαυλιοδόντων σταυρωμένων στο χείλος , μη φέροντας αφαλό , στερούμενο θηλή επί στήθους , πάσχων από χορδές φωνητικές εις τον λάρυγγα , έχοντας μόνο ένα σκοπό ‘ την προάσπιση του συμφέροντος του αγέννητου του εαυτού των.
[B]- Συνάθροισε [/B]τα στρατεύματα ο εχθρός και έφερε συναστρία του Κρόνου , του Κρυφού και της μητρός των παλιρροιών Σελάνας ως δεινών υπόσχεση ‘ με πάθος ανήκεστο ομιλεί και λέγει κάτι που δεν πρέπει να ξεστομιστεί ποτέ ούτε από οτιδήποτε το θνητό , ούτε από οτιδήποτε το αθάνατο , ούτε από οτιδήποτε βρίσκεται μεταξύ αυτών , στις σκιές.. Ως τελείωσε τον λόγο , βάδισε επικεφαλής για εκεί όπου ήδη προπορευόμαστε..
{ j }
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
