stixoi.info: βουβοί καιροί

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: βουβοί καιροί

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130711 Τραγούδια, 269448 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

βουβοί καιροί

Μια Κυριακή που ζούσε χρόνια στη σιωπή
ξάφνου θυμήθηκε ν’ απλώσει την πραμάτεια της
σε πάγκους ουρανού γιομάτους λάσπη.

Σαλτιμπάγκοι μουγκοί με τη χολή στο αίμα χορεύαν ολοένα`
Κουτσοί μ’ ένα ποδάρι ξέχειλο στο ξίγκι
χαζεύαν οι πραιτώροι σε μιαν άκρη`
γελούσαν και χλευάζαν τους αθώους σαλτιμπάγκους.

Και ξάφνου ένα μικρό παιδί
που’ χε ,λες, ξεχαστεί σε μιαν άκρη του κόσμου μοναχό
με βλέμμα οξύ που διαπερνούσε των θεατών τη νάρκη
εστάθη ολόρθο μπρος στους πραίτορες
και τους κοιτούσε ολόισια στα ξύγκια που πληθωρικά
κραυγάζαν τη βολή τους`

ήταν το βλέμμα του γαλήνιο
όπως το κύμα που μουρμουριστά τραγουδά στα χαλίκια
και τα σμιλεύει με την αρμύρα του

και η φωνή του κράταγε μέσα της ριπές που
εξακοντίστηκαν στα φοβισμένα μάτια τους`

μιλούσε για το κύμα που μονάχο ταξιδεύει
δίχως να περιμένει από κάπου ανταμοιβή
και για την όψη της αλυκής όταν πια από αλάτι είναι χορτάτη
και για το βλέμμα της νιότης που χορταίνει από αγώνα κι έρωτα`
μιλούσε για τη δίψα του μυαλού να βρει το πέρας του
και για τη μοναξιά του οδοιπόρου
σαν νιώθει πως ήτανε στάχτη η Ιθάκη του
και ο ουρανός της τον πλακώνει .

Το’ νιωθε, βέβαια, πως σε βουβούς καιρούς
μονάχα οι κραυγές μπορούν ν’ ακούγονται
μα αυτό είχε από γεννησιμιού του ένα ελάττωμα
και η φωνή του ήταν ανίκανη για τις φανφάρες του καιρού
κι έτσι συνέχισε μουρμουριστά να τραγουδά

ακόμη κι όταν οι κραυγές του θιάσου
πια ολότελα σκεπάσαν τη φωνή του
με την αφόρητη ανοησία τους.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ιουλιβέρτιος 09-10-2006 @ 06:28	Το πρόσθεσα στα αγαπημένα μου για να το μελετήσω. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει εδώ.
MARGARITA 09-10-2006 @ 06:31	Το’ νιωθε, βέβαια, πως σε βουβούς καιρούς μονάχα οι κραυγές μπορούν ν’ ακούγονται μα αυτό είχε από γεννησιμιού του ένα ελάττωμα και η φωνή του ήταν ανίκανη για τις φανφάρες του καιρού κι έτσι συνέχισε μουρμουριστά να τραγουδά ακόμη κι όταν οι κραυγές του θιάσου πια ολότελα σκεπάσαν τη φωνή του με την αφόρητη ανοησία τους. Ειρήνη μου είναι θαυμάσιο με βαθύ νόημα, επίκαιρο, λιτό χωρίς κορδέλλες και χρυσόσκονη...μπράβο σου ::love.::
guesswho 09-10-2006 @ 07:34	Το’ νιωθε, βέβαια, πως σε βουβούς καιρούς μονάχα οι κραυγές μπορούν ν’ ακούγονται μα αυτό είχε από γεννησιμιού του ένα ελάττωμα και η φωνή του ήταν ανίκανη για τις φανφάρες του καιρού κι έτσι συνέχισε μουρμουριστά να τραγουδά Σε βουβούς καιρούς Ειρήνη συνέχιζε να τραγουδάς και να γράφεις... κάποιοι από εμάς ακούμε μόνο τους ψιθύρους...
horseman 09-10-2006 @ 07:41	Ειρήνη γράφεις όμορφα... ο λόγος σου λιτός... μα μεστός για όλους... Καλησπέρα...
psyxanemisma 09-10-2006 @ 11:26	εμπνευσμένο και αφιερωμένο.... Γι' αλάτι βάλε στη ζωή χαμόγελα και πάθη να ημερέψει η ψυχή από πληγές και λάθη. Κι άμα διψάσει το μυαλό σ' ανούσιες συνήθειες έρωτα δώστου αληθινό για να βρει και αλήθειες...
AETΟΣ 09-10-2006 @ 12:42	Παρα πολυ ομορφο!!! καλο βραδυ Ειρηνη ::smile.::
montekristo 09-10-2006 @ 12:52	ξεχειλίζει απο οργή και αντίσταση... οι βουβοί καιροί οι γεμάτοι απο ξύγκι, απο χολή και βόλεμα και απο την αλλη οι ψίθυροι του μικρού παιδιού... βλέπω τώρα τις ειδήσεις για τις πλημμύρες στην Μακεδονία και λέω πόσο επίκαιρη είσαι... τριπλασιάσανε τις δαπάνες για τις δημόσιες σχέσεις και για τα πανηγύρια της εξουσίας ενω οι δαπάνες για αντιπλημμυρικά μηδενικές ...αλάτι στην πληγή είναι το ποίημά σου, μπράβο Ειρήνη
χρήστος 09-10-2006 @ 13:07	καταπληκτικό!!! χαίρομαι πολύ για ΄σένα ειρήνη, καλησπέρα φιλιά πολλά
ειρήνη 10-10-2006 @ 01:15	σας ευχαριστώ όλους πολύ για τα σχόλιά σας ::smile.::
neyro 10-10-2006 @ 01:17	πολυ ομορφο ειρηνη. την καλημερα μου! ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 10-10-2006 @ 12:37	Ειρήνη γράφεις εξαίρετα... μόνο αυτό.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο