| |
| | Πατέρα |  | | | Αφιέρωμενο στον αγάπημενο μου πατέρα που έχασα σαν σήμερα πριν 3 χρόνια.
Ελπίζω να με έχει συγχωρέσει για τις στιγμές που το έκανα να πονέσει. | | |
Το τελευταίο τσιγάρο έκανες την μέρα εκείνη,
καθισμένος στην καρέκλα για να πάρεις δυνάμεις πριν ξεκινήσεις την βαριά δουλειά σου.
Έκανες το τσιγάρο σου , έπινες τον καφέ σου και συζήταγες με τον φίλο σου ,
τον άνθρωπο με τον οποίο άλλαξες τις τελευταίες σου κουβέντες.
Κι όταν αυτός σ' άφησε κάποιος άλλος ήρθε
Κυριακή πρωί μες στο κατακαλόκαιρο ήρθε για σένα ο Χάρος .
Κυριακή πρωί επέλεξε ο Θεός να σε πάρει κοντά του,
αθόρυβα όπως του είχες ζητήσει.
Σε φαντάζομαι πατέρα σε εκείνη την καρέκλα
λίγο πριν σταματήσει η καρδιά σου και πέσεις
Σε θυμάμαι μέσα στο φέρετρο,
το σημάδι στο μέτωπο και την έκφραση σου.
Ακόμα και τότε ήμουν συγκρατημένη ,
δεν έβγαλα άχνα, βουβός ο πόνος , καυτό το δάκρυ μου.
Σε νεκροφίλησα και κάθισα στην θέση μου άφωνη , άπραγη,
σαν να μη συνέβαινε αυτό που ζούσα.
Και τώρα 3 χρόνια μετά άκομα εδώ να αισθάνομαι ότι υπάρχεις ,
να σου μιλάω , να σε περιμένω...
Ακόμα πονάω...
Μου λείπεις
Σε χρειάζομαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 18
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Schatzi
29-07-2004 | Θα είναι για σένα πάντα εκεί,να σε προσέχει να σ'αγαπά, να σε πονά...(schatzi) | | Ανώνυμο σχόλιο
29-07-2004 | Betty.> Kai me kaneis na klaio simera. Tha einai panta dipla sou! | | Ανώνυμο σχόλιο
29-07-2004 | Και μένα μου λείπει. 5 Σεπτεμβρίου θα είναι χρόνος που είναι μακρυά μου. Πολύ όμορφο Emi! Μακάρι να μπορούσα να γράψω κάτι κι εγώ για εκείνον...popaki | | Emi
29-07-2004 | Popaki μου δεν έχω λόγια να σου πω , ξέρω καλά πως νιώθεις.Πάντος είμαι σίγουρη ότι μπορείς να γράψεις, αλλα δεν είναι ανάγκη να μπεις σ'αυτή την διαδικασία.Πίστεψε με είναι ψυχοφθόρο.Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , εσένα και όσους σχολιάζουν .Σας ευχαριστώ. | | Ερωτόκριτος ο πρώτος
29-07-2004 | Όταν μιλάς με την ψυχή Emi αυτό βγαίνει. Και είναι αληθινό και πονάει η αλήθεια. Μίλα με την ψυχή και νιώσε τον πόνο μέσα στα βάθη του αυτή είναι η ζωή να νιώθεις. Ερωτόκριτος | | Ανώνυμο σχόλιο
29-07-2004 | Σε καταλαβαίνω απόλυτα ! έχω γράψει κι εγώ ένα για τον δικό μου, που την γλύτωσε μεν, αλλά η ώρα του είναι κοντά. Να είσαι σίγουρη πάντως, πως όσο ζεί μέσα στην καρδιά και την ψυχή σου, θα είναι πάντα ζωντανός, θα βλέπει, θα ακούει και θα ζεί μέσα από σένα.... Νίκος | | isavella
01-08-2004 | άμα θες ψάξε να βρεις 1 βιβλίο το "Θα σε βρω στον παράδεισο" εμένα με βοήθησε πολύ | | isavella
01-08-2004 | να ξέρεις ότι βρίσκεται κοντά σου και σε προσέχει, είμαι σίγουρη | | Emi
02-08-2004 | Παιδία , μέσα απ'τα βάθυ της καρδιάς μου σας ευχαριστώ πολύ.Isavella μου το είχα διαβάσει καιρό πριν φύγει ο πατέρας μου.Να σου πω την αλήθεια δεν το θυμάμαι και πολύ καλά.Ίσως με βοηθήσει μια επανάληψη...σ'ευχαριστώ | | Ανώνυμο σχόλιο
02-08-2004 | Emi μου, είμαι σίγουρη ότι θα σε βοηθήσει, για κάνε μια απόπειρα να το ξαναδιαβάσεις. θα καταλάβεις ότι δενυελιώνουν όλα με το βιολογικό θάνατο. η ψυχή του είναι πάντα κοντά σου. | | Ανώνυμο σχόλιο
02-08-2004 | ισαβέλλα | | Ανώνυμο σχόλιο
02-08-2004 | poly sygkinhtiko....egw dakrisa...anna | | Γιαννης Σιγμα
09-08-2004 | Θα ηθελα και εγω δυο λογια να πω, για τον πατερα, που χαθηκε ετσι απλα, αθορυβα..Ησυχασε παιδι μου, κοντα σου ειμαι, σε σκεφτομαι οπως και εσυ, ουτε στιγμη δεν μαφησες μοναχο....Γιαννης Σιγμα | | Emi
09-08-2004 | Γιάννη , σ'ευχαριστώ... | | Ανώνυμο σχόλιο
14-12-2005 | θα ήθελα να πω και εγώ λίγα λόγια.Δεν ξέρω αν το διαβάσεις ποτε! | | Ανώνυμο σχόλιο
14-12-2005 | πριν 10 μέρεσ έχασε και εγώ τον πατέρα μου τόσο μα τόσο ξαφνικά και καταλαβαίνω πωσ αισθάνεσαι. Ο πόνοσ και η θλίψη είναι μεγάλη το ξέρω όμως όσο σκληρό και αν ακούγεται, η ζωη συνεχίζεται, και να είσαι σίγουρι πως όσο πιο πολύ ζής τοσο και πιό πολύ ο πατέρας σου θα σε καμαρώνει απο 'κεί ψιλα και θα είναι υπερίφανος για ότι κάνεις. Υπομωνεί, αυτό λέω και εγώ στον εαυτό μου και για πάντα μα πάντα θα τον θυμάμαι και θα τον έχω μέσ στην καρδιά μου. | | Ανώνυμο σχόλιο
14-12-2005 | θα ήθελα να πω και εγώ λίγα λόγια.Δεν ξέρω αν το διαβάσεις ποτε! | | Emi
09-02-2006 | Μαράκι μου...ευχαριστω που σχολίασες!Λύπαμαι πολύ που βρέθηκες στην ίδια κατάσταση με μένα...θα συνέβαινε κάποτε και στις 2...Δεν ξέρω τι είναι "καλυτερο".Να φύγει κάποιος ξαφνικά ή όχι?Δεν έχει σημασία όμως.Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο!Ο μπαμπάς μου έχει φύγει 4 χρόνια...έχει περάσει καιρός,αλλα έρχεται στις σκέψεις μου πολύ συχνά...Είμαι σίγουρη ότι δεν θα τον ξεχάσεις ποτε...Είμαι σίγουρη ότι θα σου λείψει...Είμαι σίγουρη ότι πονάς!Μη φοβασαι όμως.Ο πόνος αυτος με τον χρόνο θα περάσει και θα γίνει νοσταλγία...Πρεπει να είμαστε δυνατες!Ετσι θα ήθελαν εκεινοι..Να προσεχεις πολύ τον εαυτο σου!Να αγκαλίαζεις την μητέρα και τα αδελφια σου(αν έχεις).Χρειάζοντε την αγκαλιά σου και εσυ την δικη τους!Η ζωή συνεχίζετε Μαράκι,όπως το είπες...Να είσαι καλά!Φιλια Πολλά!Έμυ. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
