Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αυτοσαρκασμός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτοσαρκασμός
 Καλημέρα...ένα ελαφρύ για την πέψη...σε περίπτωση αναγνώρισης της υποφαινομένης το ξεπουλάτε..φιλιά σας
 
[I]Η γνωσιακή ψυχοθεραπεία δεν δούλεψε σε μένα. Ήταν κάτι σαν τα Weight Watchers.
Όλα είναι στο μυαλό. Is all in the mind. Τι να έκανα εκεί.
Το IQ ήταν συνταιριαγμένο με το EQ. Τι να τους έλεγα; Δεν υποκρίθηκα
ψεύτικους οργασμούς ποτέ. Ωχ! Αχ! Ωωωχ! Αααααααααχχχχχχ! μουγκανητά.
Μου θύμισε ένα σεμινάριο που έκανα. Για να γίνουμε λέει «ηγετικά στελέχη».
Το στελέχη σκέτο τους έπεφτε ελαφρύ. Στο Μόντρεαλ τον προηγούμενο αιώνα.
Έλα, μη και δε σου άρεσε. Είδες και τους καταρράχτες. Α! ρε καρατυχερή.
Μία άσκηση από όλες ήταν είσαι προπονητής/τρια ομάδας μπάσκετ, διαλέγεις τους παίκτες για τα σωστά στις ερωτήσεις/απαντήσεις και όχι μόνο για το ταλέντο και τη κορμάρα τους.
Και φαντάζομαι έσκισες; Όχι! Πάτωσα! Γιατί; Σιγά μη εξοστράκιζα τα τεκνά επειδή ήταν χαζά. Κάτι κουκλάκια μμμμμμ…Με απέρριψε η θεραπεία. Η άλλη θεραπεία έδειξε ότι το ego μου ήταν/είναι σε αρμονία με τις όποιες ενστικτώδεις παρορμήσεις μου και δεν τις κατεύθυνε/κατευθύνει σε λαγούμια. Και τα απωθημένα μου φυσιολογικού ανθρώπου.
Ποια; Τα μέσα, μέσα μου. Τα κρυφά. Θυμός γιατί ενώ θυμάμαι το βελούδινο φορεματάκι που φοράω στη βάπτιση μου δεν μπορώ να θυμηθώ αν τα παπούτσια μου είναι λουστρίνια.
Το τούβλο στο κεφάλι του Αχιλλέα που έγινε αιτία να μη βγάλει μαλλιά στο σημείο εκείνο, το άλογο που δεν μ αγόρασε ο πατέρας μου ενώ είχε λεφτά, το τραγούδι που λέμε στις εξετάσεις της 3ης Δημοτικού με το Δημήτρη «ήρθε η στιγμή να χωρίσουμε και να θυμόμαστε αιώνια» και φιλιόμαστε, την άρνηση μου να παίξω τη Μαρία της σιωπής στην αλάνα της γειτονιάς…..Γιατί αφού είχες παίξει την Γκόλφω, την Αστέρω δεν σου άρεσε η Μαρία; Γιατί ήταν μουγκή; Όχι, γιατί δεν μ άρεσε ο πρωταγωνιστής. Α! και τον φόβο στο πόνο. Ηλίθιε οδοντίατρε (Κακοί δεν δικαιώνονται από μένα. Ούτε να με δικαιώσετε θέλω). Από τότε είχες πρόβλημα με τη σιωπή; Με τη σιωπή; Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με την σιωπή. Τη σιωπήτης σιωπής δεν γνώριζα. Καλά τι να σου πω από όσα σου είπα αυτό κράτησες;
Από τότε χτίζεται ο φόβος μου στο πόνο. Α! και η αντιπάθεια στη κόρη της νονάς μου
ένα διεστραμμένο που πέρναγε τζιτζίκια σε πευκοβελόνες στο νησί.
Άντε ρε έτσι σου είπε ότι ο χρόνος είναι γιατρός; Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που γουστάρουν τον πόνο; Αμέ!!!!!!! Άκουσε με. Τι να ακούσω; Αφού είσαι καλά!
Άκουσε με γιατί « La vida da muchas bueltas» Εξήγησε μου, μου τα έσπασες. Καλά άντε…. θα σου πω. Άκουσε με γιατί «Η ζωή έχει πολλές στροφές» και πρέπει να τα ζήσουμε όλα.
Καλά και άσχημα δικά μας, αγαπημένα μας. Αυτό ποτέ μην το ξεχάσεις μάτια μου.



[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
storm
21-10-2006 @ 16:52
Από τότε είχες πρόβλημα με τη σιωπή; Με τη σιωπή; Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με την σιωπή.
Τη σιωπή της σιωπής δεν γνώριζα. Καλά τι να σου πω από όσα σου είπα αυτό κράτησες;
Από τότε χτίζεται ο φόβος μου στο πόνο


Αυτό κρατώ και χτίζω χαμόγελα στη σιωπή...
seizeTHEday
21-10-2006 @ 16:55
Ένας χείμμαρος, πανέμορφος, γλυκός και ορμητικός οι σκέψεις και τα λόγια σου Μαργαρίτα!
Καλό σου ξημέρωμα!
::smile.::
Schatzi
21-10-2006 @ 16:56
Δεν εχω λογια.Την καλημερα μου . . .
Ραδάμανθυς
21-10-2006 @ 16:57
...με σένα σημαία του αυτοελέγχου και της αυτοκριτικής
θα γίνει ένα μεγάλο βήμα στην ψυχιατρική.
Το ξέρεις ότι μόλις έκανες την πρώτη σου επιστημονική δημοσίευση;
AETΟΣ
21-10-2006 @ 17:07
Θα σου πω.Ακουσε με γιατι
και πρεπει να τα ζησουμε ολα.
καλα και ασχημα δικα μας,αγαπημενα μας.
Αυτο ποτε μην το ξεχασεις ματια μου.

Ποτε δεν θα τα ξεχασω ωρε Μαργαριτα...
βγαλμενα μεσα απο την υπεροχη γραφη σου!!!

Καλο ξημερωμα ::smile.::
sorrowman
21-10-2006 @ 22:46
ομορφο...
ΑΙΟΛΟΣ
21-10-2006 @ 22:59
Καλά και άσχημα δικά μας, αγαπημένα μας. Αυτό ποτέ μην το ξεχάσεις μάτια μου.

Όλα αγαπημένα μας Μαργαρίτα…
Τα πάθη μας, τα λάθη μας, οι ελλείψεις και οι παραλήψεις μας…
Καλημέρα…
::smile.::
Ηλιαχτίδα
22-10-2006 @ 00:02
Στιγμες Μαργαριτα ... Στιγμές που βγάζουμε κομματια απο μεσα μας.....κι άλλα κιάλλα κιάλλα.......
Καλημερα γλυκιά μου ::smile.::
« Ακρόνειρο »
22-10-2006 @ 00:33
Νομίζω..
Ή μάλλον είμαι σίγουρος..
Είσαι υπέροχη!

Καλημέρα.
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
22-10-2006 @ 00:47
Για βραδινό μου έπεσε βαρύ γι αυτό το άφησα για πρωϊνό.
Είναι βλέπεις και θέμα στομαχιού και πόσο το έχεις
εκπαιδεύσει να αντέχει στον πόνο.
Καλημέρα Μαργαρίτα. ::up.::
xanthi1
22-10-2006 @ 01:05
Θαυμάσιο Μαργαρίτα.
estia
22-10-2006 @ 02:03
Θαυμάσια πάντα Μαργαρίτα μου,
καλή σου μέρα.
Palioxaraktiras
22-10-2006 @ 04:32
Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που γουστάρουν τον πόνο; Αμέ!!!!!!!
ΑΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
TAS
22-10-2006 @ 06:09
Καλά Μαργαρίτα μου, είσαι το κάτι άλλο!
Πολλές φορές, όταν σε διαβάζω, πονάω μαζί σου
Πάντα όμως υπάρχει η λύτρωση
Κάτι που καταλαβαίνουν μόνο όσοι Εχουν αγαπήσει
Όπως κι εσύ

Η γνωσιακή ψυχοθεραπεία και οι παραφυάδες της, είναι
αποτελεσματική. Για σχετικά γρήγορη προσαρμογή
στο περιβάλλον.
Για πιο βαθιά ...χωράφια, παραμένει αναντικατάστατη η ψυχανάλυση
::love.:: ::smile.:: ::yes.::
Mauros
22-10-2006 @ 07:10
«Η ζωή έχει πολλές στροφές» και πρέπει να τα ζήσουμε όλα.
Καλά και άσχημα δικά μας, αγαπημένα μας. Αυτό ποτέ μην το ξεχάσεις μάτια μου....

Κρατώ και Προχωρώ
::smile.::
echo
22-10-2006 @ 08:24
Τα επιφανειακά πράγματα στη ζωή μας δε μπορούν να εξηγήσουν τις βαθύτερες επιθυμίες, φόβους και απολαύσεις (ηδονή του φόβου και του πόνου). Όταν κάνεις ένα βαθύ ταξίδι μέσα σου, που μόνο ο καθένας για τον εαυτό του μπορεί, τότε εξηγούνται και τα ανεξήγητα.
Είμαι φανατικός οπαδός της θεωρίας ότι όλη τη ζωή τη ζούμε μέσα στο μυαλό.
Μαργαρίτα μου, φανταστική γραφή πάντα...
horseman
22-10-2006 @ 16:18
Αρχόντισσα πήγες στα βαθειά...
και τώρα κολύμπι να σε φθάσω...
δεν γλυτόνουμε εύκολα από σένα...
και το λες κι "ελαφρύ"...

Φιλιά...
marakos1948
22-10-2006 @ 16:42
με ταρακουνησες στ αληθεια με την γενναιοτητα σου
justawoman
22-10-2006 @ 17:32
Η γνωσιακή ψυχοθεραπεία δεν δούλεψε σε μένα.

Χα χα Μαργαρίτα, ούτε και σε μένα δούλεψε... στο τρίτο ραντεβού "την κοπάνησα". Η ψυχολόγος ήταν καταθλιπτική!

Στίχοι και πάλι Στίχοι
φιλιά σου.... και όπως λέει η Άννα... μπλούυυυμ!!!
Ιουλιβέρτιος
22-10-2006 @ 18:59
Να πω ότι συμφωνώ με το συμπέρασμα; ...ενοείται!

Να πω ότι μου άρεσε; ...περιττεύει!

Να πω ότι είναι θαυμάσιο; ...αφού είναι...
neyro
23-10-2006 @ 03:06
πολυ ομορφο μαργαριτα μου! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο