Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αυτοσαρκασμού συνέχεια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269431 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτοσαρκασμού συνέχεια
 Ένα παλιό..μπορεί να αναπαραχθεί σε μπαράκια,καφετέριες,φυλακές,γήπεδα με την άδεια μου να παραβιάσετε το απαραβίαστο μου
 
[I]Αχ ρε Θεέ δυνάστη! Γιατί με έμαθες να νιώθω;
Γιατί μ΄ έμαθες να σκέπτομαι; Γιατί με έμαθες να διαβάζω;
Γιατί μ΄ έμαθες να μη συνθηκολογώ;
Γιατί με έμαθες τι θα πει αξίες; ; Περηφάνια; Τι κατάλαβες;
Έλα να τους πεις ότι δεν είμαι άρρωστη. Έλα να τους πεις
ότι δεν μπαίνω σε καλούπι. Τώρα τι στα λέω αφού τα βλέπεις.
Στο θέμα μας, στο θέμα μας.
Γιατί δεν με μάθαινες την δοκιμασμένη αξιοπρέπεια;
Υπάρχει δοκιμασμένη αξιοπρέπεια; Α! ναι. Αξιοπρέπεια με δοσολογία.
Φάρμακο. Τι, πρωί, μεσημέρι, βράδυ το παίρνεις; Όοοχι, το παίρνεις
όποτε θέλουν οι νευροδιαβιβαστές. Αυτοί το έχουν. Καλά που έφυγες
ταξίδι και δεν πρόλαβες να χαρείς με την ανέλιξη μου! Την προαγωγή.
Τι λες παιδί μου; Θα χαιρόταν ο πατέρας σου αν σε έβλεπε άρρωστη;
Μα ούτε για την αθηρωμάτωση πρόλαβε να μάθει.
Είχε φύγει λίγους μήνες πριν. Θα μου χαμογελούσε με μία γλυκιά πίκρα
και θα έλεγε με θυμοσοφικό ύφος«Ψηλά το κεφάλι Μαργαρώ ότι έχεις
είναι καλό, να μην έχεις είναι το άσχημο.»
Εδώ Μαργαρίτα, εδώ Μαργαρίτα. Αν δεχθώ ότι όλα είναι γραμμένα
στο κισμέτ όπως έλεγε η νόνα μου να μην ανησυχώ. Αν δεχθώ ότι όλα
είναι γραμμένα στο DNA μου όπως λένε οι γνώστες να μην ανησυχώ.
Έλα όμως που είμαι ανήσυχη και ανησυχώ για το ραγισμένο κομμάτι
της καρδιάς μου . Γι αυτό σας δείχνω το χαρτί. Δεν είμαι καταθλιπτική.
Μετεγχειρητικό σύνδρομο πανικού. Tο μόσχευμα έπαθε κατάθλιψη.
Εδώ πάει το ουά!!!!!!! στο τετράγωνο. Γαμημένο μόσχευμα σε βάφτισα κιόλας.
Αυτό μου θυμίζει το 18χρονων και μία μέρα τώρα είσαι ενήλικη.
Το τέλος του Λυκείου τώρα είσαι ακαδημαϊκός πολίτης. Τη μέρα που
παίρνεις το δίπλωμα οδήγησης τώρα βγες στο δρόμο μόνος.
Ένα δευτερόλεπτο μετά το πρώτο γαμήσι τώρα είσαι γυναίκα.
Μετά το τέλος της γαμήλιας τελετής τώρα είσαι έγγαμος.
Και κλάσμα μετά τη γέννα τώρα είσαι μάνα. Στο και «γαμώ το σόι μου»
που λέει ο αδελφός μου ο αναρχίας δεν ξέρω για κανένα καταθλιπτικό
όσο μπορώ να πάω πίσω σε προπαππούδες και προγιαγιάδες.
Ούτε και για κανένα να αυτοκτόνησε.
Για μετάλλια ανδρείας δεν σας ενδιαφέρει. Η γιαγιά μου η πολίτισα
δεν έλεγε την αδελφή της τη Νιφοδώρα τρελή γιατί αγάπησε και παντρεύτηκε
Τούρκο. Με τους τρανς, τους φλώρους και τις Σαπφώ κανένα πρόβλημα,
δικά τους είναι τα όργανα και παίζουνε τη μουσική που ορέγονται.
Με τον Αχιλλέα δεν έχω πρόβλημα φιλαράκια μέχρι σήμερα.
Η μάννα μου για να με ξεφορτωθεί μου είπε τι παπούτσια φορούσα.
Στο σπίτι της νονάς δεν ξαναπήγα αφού έδειρα τη κόρη της.
Άλογο είχα στο χωριό του πατέρα μου. Και γαιδουράκι.
Το έξω μου, το μέσα μου, το παραμέσα μου και το πιο μέσα μου δεν μαντριζότανε
σε όσα έκλεινε το βρακί μου, εντάξει……….. μόνο ο πόνος έμεινε.
Σιγά το πρόβλημα. Με την παντογνωσία όλα λύνονταν. Τη σήμερον ημέραν!
Φθάνει να με ναρκώνατε. Να με ναρκώνατεεε είπα, όχι να με νεκρώνατε.
Τι να πω!! Ευχαριστώ τον θάνατο που με αρνήθηκε…..

[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
seizeTHEday
23-10-2006 @ 16:23
Μαργαρίτα γράφεις πανέμορφα και από ότι βλέπω από παλιά.
Να είσαι πάντα καλά. Καλό σου ξημέρωμα.
sorrowman
23-10-2006 @ 16:23
Παραληρηματικά συγκλονιστικό...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
23-10-2006 @ 16:32
Το θυμάμαι... Κι αυτό το δευτερόλεπτο!!!!
Θέλω ρακί στο κουτούκι της Ρήνας, ένα ηχηρό φιλί, μια μεγάλη αγκαλιά κι εσένα γέλιο ζωντανό. Σε φιλώ.
ΑΙΟΛΟΣ
23-10-2006 @ 16:33
Τι να πω!! Ευχαριστώ τον θάνατο που με αρνήθηκε…..

Συγκλονιστικό και μ΄ ένα τέλος εξαίρετο…
Καλό βράδυ να έχεις Μαργαρίτα…
::smile.::
MARGARITA
23-10-2006 @ 16:34
Έλα ψυχή μου...έλα αύριο...έλα μεθαύριο...έλα τώρα.... ::love.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
23-10-2006 @ 16:35
Γιατί μ΄ έμαθες να μη συνθηκολογώ;
Γιατί με έμαθες τι θα πει αξίες;

::smile.:: Γεια σου Μαργαρίτα
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
23-10-2006 @ 16:40
Γλυκιά μου Μαργαρίτα...
εσύ έχεις παραβιάσει τις πόρτες της καρδιάς μας, και σ' αγαπάμε, να 'ξερες μόνο πόσο... ::love.::
Avalon
23-10-2006 @ 17:06
Δύναμη ψυχής είναι αυτό Μαργαρίτα ... Ανεμοστρόβιλος , ακόμη γυρίζω ::wink.::
Turandot
23-10-2006 @ 17:44
::up.::
justawoman
23-10-2006 @ 17:50
Ο θάνατος σπλαχνίζεται τους γενναίους, τους ελεύθερους, τις αδάμαστες ψυχές... και τους αναβάλλει
για να μπορέσουν να φωτίσουν το δρόμο και των υπόλοιπων

Όσο σε διαβάζω... ::love.::
horseman
23-10-2006 @ 18:09
Γιατί με έμαθες τι θα πει αξίες; ; Περηφάνια; Τι κατάλαβες;
Έλα να τους πεις ότι δεν είμαι άρρωστη. Έλα να τους πεις
ότι δεν μπαίνω σε καλούπι

Αρρωστη,παράφρων,ψυχάκιας και...

γαμημένα στεγανά...
στιβιάζεσται σαν σωρός σκουπίδια...
κι εγώ απέναντι σας σαρκάζω την κατάντια σας...
όχι ρε δεν θα κυλιστώ στην αγκαλιά σας...
μονάχος κι ας τουρτουρίζω που δεν κλέβω την ανάσα σας...
το κρύο τουλάχιστον είναι καθάριο κι ας τρυπά τα κύτταρα...
δεν θα σαπίσω μαζί σας...

Καλό βράδυ Αρχόντισσα...
με εξιτάρεις βραδυάτικα γμτ
AETΟΣ
23-10-2006 @ 18:28
!!!!!καλο ξημερωμα Μαργαριτα ::smile.::
Spartinos
24-10-2006 @ 00:18
ΕΓΡΑΨΕΣ ΠΑΛΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
::up.:: ::up.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
24-10-2006 @ 00:52
Επίσημη πρεμιέρα παραβίασης του απαραβίαστου.
Αφού έτσι αποφάσισες καλή μου δεν έχουμε παρά να το χαρούμε μαζί σου. Το τέλος του, γιορτάστηκε δεόντως.
Την καλημέρα μου και την αγάπη μου Μαργαριταρένια μας. ::love.::
marakos1948
24-10-2006 @ 00:54
Και εγώ ευχαριστώ το θάνατο που σ αρνήθηκε..Να με πάρει ,αφου δεν καθάρισα κρεμύδια σημερα....Θέλει μεγάλη δυναμη ψυχής
ο αυτοσαρκασμός και η αυτογνωσίακαι τα εχεις και τα δύο ΜΕΓΑΛΗ ΨΥΧΗ,ΠΡΟΧΏΡΑ!!! ::yes.::
~ Εφυγα ~
24-10-2006 @ 01:15
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ RULEZ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
24-10-2006 @ 01:34
Τι να πω!! Ευχαριστώ τον θάνατο που με αρνήθηκε…..

Πολύ μεγάλη κουβέντα. ::up.::
neyro
24-10-2006 @ 01:40
Να με ναρκώνατεεε είπα, όχι να με νεκρώνατε.
Τι να πω!! Ευχαριστώ τον θάνατο που με αρνήθηκε…..

συγκλονιστικο μαργαριτα!
την καλημερα μου! ::smile.::
Nocturna_
24-10-2006 @ 03:27
Το δρεπάνι του θανάτου παραλύει μπρος στο μεγαλείο της ψυχής σου, χαρά μου...
Ούτε αυτός έχει το κουράγιο να θερίσει τη ζωντάνια σου...
Δυνατή... κεραυνοβολείς και τον εξαϋλώνεις...

Καλημέρα σου Μαργαρίτα μου...
Τσακίρη Χαρά
24-10-2006 @ 04:22
Εχασα τις συνεχειες Μαργαριτα μου και δυσκολευομαι να καταλαβω που αναφερεσαι......... Στον Θεό ή στους αναγνώστες σου ή στον ίδιο σου τον εαυτό; Σε οποιον όμως κι αν αναφέρεσαι, θα ήθελα να εχω πολύ ωρα διαθέσιμη για να αναλύσω την κάθε λέξη σου...... την κάθε σου φραση "Γιατί με έμαθες τι θα πει αξίες; ; Περηφάνια; Τι κατάλαβες;
Έλα να τους πεις ότι δεν είμαι άρρωστη. Έλα να τους πεις
ότι δεν μπαίνω σε καλούπι. " ::love.:: ::love.:: ::love.::
georgia
24-10-2006 @ 06:07
Μια βόλτα στης αλήθειες....εξαιρετικό..... ::yes.::
Φεγγαρόλυκος
24-10-2006 @ 07:25
Καλο μεσημέρι Μαργαρίτα...
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
24-10-2006 @ 11:52
Καλησπέρα, Μαργαρίτα
Υπέροχη, Συγκλονιστική, Αρχόντισσα.........
TAS
24-10-2006 @ 13:31
Τι να πω πια βρε Μαργαρίτα μου...
Goldy
24-10-2006 @ 15:25
Καληνύχτα Μαργαριταρένια μου... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο