Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 118. Το πιάνο της καρδιάς της
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 118. Το πιάνο της καρδιάς της
 Πόσο μου λείπουν τα πλήκτρα της!
 
Ρώτησα την καρδιά της, αν ήθελε να της παίξω πιάνο.
Ήταν το αγαπημένο μου, αλλά δεν το ‘μαθα ποτέ.
[I]Γέλασε στην αρχή, μ΄ ένα νεύμα της, έδωσε τη συγκατάθεσή της.[/I]
Της ζήτησα να δοκιμάσω τα πλήκτρα -ήταν ξεκούρντιστα τάχα-.
Να μάθω ήθελα, κατά που πέφτουν τα πρίμα, τα μεσαία ή τα μπάσα.

Λάτρης της μπαλάντας, άρχισα να παίζω απαλά.
Τα φάλτσα ολημερίς. Συγνώμες, παρακαλετά γι άλλα.
Τα χάδια, οι ανάσες, τα λόγια, ένα θαύμα.
Οι ήχοι κάλπαζαν, εξαφάνιζαν σιωπές, ερημιές, τρικυμίες, σύννεφα, ονείρων φυλακές.
Όλα άλλαξαν. Έγιναν παραδεισένια. Το παραμύθι πήρε σάρκα και οστά.
[I]Κάπου ακούστηκε, αμυδρά, σε λατρεύω, σ΄ αγαπώ, είμαι δική σου[/I].
Είμαι εγώ, με τη φήμη του πιανίστα της.
[I]Μην σταματήσει μου ‘λεγε «ποτέ αυτή η μουσική».
Της έδωσε όνομα, την είπε «πρωτόγνωρη, αγγελική».[/I]
Η μελωδία, της ήταν πια απαραίτητη.
[I]Κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα…………….απαιτούσε[/I].
Κι εγώ προσπαθούσα, να ρωτήσω, να μάθω, να ανακαλύψω, να βρω.
Είμαι εγώ, με τη φήμη του συνθέτη της.

Κάποια μέρα ένας άγνωστος ήρθε να μου πουλήσει μια χορωδία.
Μου είπε μάλιστα, καλή η τιμή.

[B]Την αγόρασα κι από τότε………………….[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν σήμερα γεννιόμουνα το νου αναλφάβητο θα άφηνα, τις αισθήσεις μου ολημερίς θα μόρφωνα. (MARGARITA)
 
MARGARITA
24-10-2006 @ 06:54
Θαυμάσιο Γιαννιό μου...ευαίσθητο...πρωτότυπο και με ανατροπή στον τελευταίο στίχο σου....... ::love.::
santana
24-10-2006 @ 07:02
Κι εγώ προσπαθούσα, να ρωτήσω, να μάθω, να ανακαλύψω, να βρω.
Είμαι εγώ, με τη φήμη του συνθέτη της.

Ξέρεις Γιάννη ,ότι αναμνήσεις έχουμε είναι απο αυτά τα μικρά στιγμιότυπα που είναι καρφωμένα για πάντα στο μυαλό μας.Αλλά απο αυτά βρίσκουμε το κουράγιο και συνεχίζουμε..Αριστο!! ::wink.::
mare...
24-10-2006 @ 07:10
καλησπέρα Τοξότη και στα λοιπά μέλη
Τοξότη μόνο ένα έχω να πω...
ΤΕΛΕΙΟ....! ::smile.::
Morgana
24-10-2006 @ 07:11
Τόσο τρυφερό... Υπέροχο πραγματικά!!!
Ηλιαχτίδα
24-10-2006 @ 07:23
Πάρα πολυ καλό.. ::yes.::
agrampeli
24-10-2006 @ 08:09
πολύ πολύ όμορφο ::smile.::
sirena
24-10-2006 @ 08:17
Τρυφερό, μελωδικό, απαλό και πρωτότυπο. Καλησπέρα.
::yes.::
nicolas
24-10-2006 @ 09:23
είχες όρεξη σημερα ε?????? ::smile.::
Spartinos
24-10-2006 @ 09:31
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
χρήστος
24-10-2006 @ 10:05
πολύ όμορφο...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
24-10-2006 @ 10:10
Τέτοια χορωδία και γώ θα την έπαιρνα.

Απολαυστικός και απρόοπτος ως συνήθως. ::up.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
24-10-2006 @ 14:40
Καλησπέρα σε όλες και όλους, κατάφερα να γυρίσω σπίτι επιτέλους.

Σας ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια. Είστε όλοι σας πάρα πολύ καλοί.
Νικόλα μου προέκυψε ξαφνικά,......... η έμπνευση της στιγμής ξέρεις.... ::love.:: ::love.:: ::love.::
justawoman
24-10-2006 @ 15:49
σχεδόν μεσάνυχτα...
ότι έπρεπε Τοξότη για να δω το κειμένό σου
μου άρεσε
::smile.::
AETΟΣ
24-10-2006 @ 20:13
Πολυ ωραιο! καλημερα ::smile.::
ΚαΤερίνη
25-10-2006 @ 02:10
Όμορφο!!! ::yes.:: ::yes.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
25-10-2006 @ 14:55
Με ξάφνιασες... σα να είχα να σε διαβάσω καιρό.
gthepoetc
25-10-2006 @ 14:58
Όντως πρωτότυπο φίλε μου... μπράβο...
~Oνειροπαρμένη~
26-10-2006 @ 02:58
Πολύ όμορφο,καταπληκτικό...! ::up.::
Στα αγαπημένα!..
ΤΟΞΟΤΗΣ
26-10-2006 @ 04:26
Καλημέρα στιχοσυντρόφια,

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και πάλι.
Την αγάπη μου............. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Ιουλιβέρτιος
27-10-2006 @ 13:47
...κατευθείαν στ' αγαπημένα μου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο