Spartinos
26-10-2006 @ 02:45 | ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΝΙΚΟ ΟΜΟΡΦΟ ::smile.:: | |
Morgana
26-10-2006 @ 02:53 | Όπως πάντα... ::smile.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
26-10-2006 @ 02:57 | Ζωγραφίσεις τα αισθήματά σου με χίλια χρώματα. ::up.:: | |
Nocturna_
26-10-2006 @ 03:03 | Μου αρέσουν πολύ τα μικρά σου διαμαντάκια
Η ματιά μου τα "κλέβει" ασύστολα...
Την καλημέρα μου santana... | |
~Oνειροπαρμένη~
26-10-2006 @ 03:04 | "...
μου είπες σ’αγαπώ,
και με άφησες μετέωρο
να σε κοιτάζω από μακριά,
χωρίς να μπορώ να κουνηθώ,
αγκυλωμένος και παγωμένος.."
Μπορώ να το νιώσω ακόμα και τώρα αυτό...
Πολύ όμορφο!...
::up.:: | |
storm
26-10-2006 @ 04:53 | με άφησες μετέωρο
να σε κοιτάζω από μακριά
Τώρα που οι αποχρώσεις
δεν αλλάζουν μέσα μας,
χάνεσαι στον ορίζοντα
Κρατώ αυτό.......
Υπέροχος......
::yes.:: | |
MARGARITA
26-10-2006 @ 06:19 | Με άφησες μετέωρη και αγκυλωμένη με το μικρούλι σου στο τέλος...
μα όμως πιστη στα συναισθήματα που μου μετέδωσες ::smile.:: ::wink.:: | |
Ηλιαχτίδα
26-10-2006 @ 06:21 | Πολυ ομορφο το ποιημα σου ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | |
sirena
26-10-2006 @ 07:57 | "Τώρα που οι αποχρώσεις
δεν αλλάζουν μέσα μας,
χάνεσαι στον ορίζοντα"...
Με μύρια χρώματα βαφεις το μέσα μου Νίκο.
Βάθος απύθμενο φωλιασμένο στις δυο σου στροφές.
Τα φιλια μου. | |
 |
