| |
Ηταν λέει μια φορά κάπου ψηλά , πολύ ψηλά ,
ένα αστρικό νοσοκομείο..
Με πάμπολλα λευκά αστέρια , αν μη τι άλλο σπουδαγμένα , που
το χέρι τους ψηλά είχαν σηκώσει , και χορωδικά τραγούδησαν τον
ιπποκράτειο τον όρκο.
Με τις λευκές τους τις στολές , γυρόφερναν σε διαδρόμους ,
και χειρουργία απο χρυσόσκονη.
Μια κομπρέσα εκεί , ένα θερμόμετρο εδώ , πρωτοστάτες στου ανθρώπινου
πόνου την επανάσταση.
Ωρα 12,25
-Γρήγορα χάνει αίμα !!! Πυροβολήθηκε εξ επαφής!
-στο χειρουργιο πηγαιντε τον , διάδρομος 4 τρίτο πάτωμα!
-2mg ασρόσκονη , και 1mg φεγγάρι ενδοφλέβιο γρήγορα!
-Γιατρέ τον χάνουμε...
-αστροσόκ στα 100 απομακρυνθείτε...
-τίποτα..
-ανεβάστε στα 200.. απομακρυνθείτε...
-τίποτα...
Ωρα 12.42
ώρα θανάτου...
[I]Με ακούτε???μα γιατί???
Επιτέλους σας έφτασα..
από μακρυά η μορφη σας είναι υπέροχη..
γιατι?
Η εκφρασή σας μου θυμίζει ότι ξοπίσω μου άφησα για να σας φτάσω!
[/I]Σηκώθηκε ,
πέρασε απαρατήρητος ,
τις φλέβες του δυνατές αισθάνθηκε , κι όμως..
μονάχα τη ψυχή του έβλεπε στο καθρέφτη των αποχωρητηρίων.
Συνέχισε το δρόμο του , προς το νεκροτομείο του ερμή..
το χερούλι άγγιξε..
Ωρα 3,45
Ξύπνα!!!! κοιμάσαι εν ώρα υπηρεσίας??
γρήγορα ετοιμάσου , φέρνουν επείγον απο εθνική ,
θύμα πυροβολισμου..
Ανασηκώθηκε , και γύρω του κοίταξε ,
όλα στη θέση τους ,
λιδοκαίνη , επινεφρίνη , και η ποδιά του πράσινη.
Για χειρουργίοετοιμαζόταν , τη πόρτα με τη πλατη άνοιξε..
Ωρα 4,10
Η νοσοκόμα του ορόφου τον πλησίασε..
''μην ετοιμάζεστε , έιναι μάταιο , το θύμα απεβίωσε στο δρόμο,
η μητέρα όμως είναι στην αίθουσα αναμονής , έφτασε πρώτη , κάποιος πρέπει
να της ανακοινώσει...''
Πήγε στην αίθουσα αναμονής ,
τη βρήκε εκέι , φιγούρα σκυφτή απο τον πόνο..
Εκείνη μόλις αισθάνθηκε , τη παρουσία του έφυγε..
ΕΕΕ μισό λεπτό κάτι ξεχάσατε...
πολύ αργά είχε ήδη φύγει.. ,πλησίασε στη καρέκλα που καθόταν και είδε το γράμμα..
κάθησε εκεί που αυτή καθόταν..και ξεκίνησε να διαβάζει ...
''[I]Δεν άντεξα άλλο. Έπρεπε!!
Το πρωί με βρήκε , ξανά να κρατώ σφιχτά , το χρυσο φεγγαράκι
που στο λαιμό σου κρεμμασμένο είχες..
αυτή τη φορά όμως η χρυσόσκονη έμεινε στις παλάμες των χεριών μου.
Εκεί κατάλαβα...
διάδρομος 4!!
Μη λυπηθείς λοιπόν τώρα που ξέρεις..
[/I]
Έντρομος συνηδητοποιησε ότι πλέον δε διάβαζε , τα ήξερε
τα λόγια , τα είχε ξανακούσει..
ναι..μπροστά στο καθρέφτη του ,
η ψυχη του , τα είχε γράψει , με μολύβι ..
σηκώθηκε , στο καθρέφτη , π'ηγε ,....
Ωρα 6,15
τα μάτια άνοιξε...
Καλως ήρθες στον Ερμή!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
