iokasth
28-10-2006 @ 17:34 | Δεν ξεχνιούντε οι αγάπες !!!
στην άκρη του της καρδιάς παραμονεύουν,
και έρχονται κάποιες στιγμές
μες στην θολούρα του μυαλού, να μας παιδεύουν
Πολύ ωραίο!!!
Νεφέλη
| |
MARGARITA
28-10-2006 @ 17:36 | θελω να θυμασαι οτι υπαρχω....τίποτα δεν ξεχνιέται Πλούταρχε...
η μνήμη είναι η ζωή μας...πικρόγλυκο το ποίημα σου και μου άρεσε
καλό σου βράδυ ::smile.:: | |
TASOS
29-10-2006 @ 04:49 | ::blush.:: | |
meria stavrou
29-10-2006 @ 05:40 | μου άρεσε πάρα πολύ ..ειδικά οι στίχοι :
"ξερω τωρα ζεις την καινουργια σου ζωη
βρισκομαι εκτος απ των ονειρων σου τη γραμμη
μ αλλον μοιραζεσαι λυπες και χαρες
αλλος ειναι αυτος που σου κανει τις μερες φωτεινες
εγω ειμαι καπου ξεχασμενος στο παρελθον
σε καποιο συρταρι του μυαλου σου
εχασα τον ρολο του ανθρωπου του δικου σου.
ΥΠΕΡΟΧΟ | |
Ολυμπια
29-10-2006 @ 10:32 | θελω να θυμασαι οτι υπαρχω......... ::cry.:: ::cry.::
polu ponemeno.... | |
Ri@89
02-11-2006 @ 06:48 | Πλουταρχε μου.. σε παρακαλω επιτρεψε μου να το αφιερωσω με ολη τη σημασια...... καπου .. πολυ μοναδικα και συγκεκριμενα... | |
 |
