| |
Τ ονειρό μου σκαρφάλωσε στο άτι
για ν απλωθεί σ άλλους πλανήτες μακρινούς,
κι είδε τη μάννα του ήλιου σε χρυσό κρεβάτι
ξέθαμπη εικόνα που δεν βαστάει ανθρώπου νους.
Και στα υφάδια του ονείρου ξεπροβάλει
μορφή αιθέρια της ψυχής μου φυλαχτό,
που την κρατώ κρυμμένη κι απ τα αστέρια,
μη τύχει και γενεί δάκρυ καφτό.
Ταξιδευτό χοροπηδώντας κείθε τρέχει
να συναντήσει γεύση από πρωτόγνωρη χαρά,
μα η καρδιά μου αλίμονο θ αντέξει
αν τύχει και μου φέρει συμφορά ;
Μάνα του ήλιου σε παρακαλώ
μες τις ζεστές αxτίδες,
φέρε μου πίσω το όνειρο
και κάνε το ρυτίδες.
ΜΖ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
