meliviotis
06-11-2006 @ 17:36 | Όταν ξεκινάς με ρώσικη ρουλέτα τι να πω παρακάτω! Είσαι ριψοκίνδυνος! Τώρα αν θέλεις οπωσδήποτε:Να σ’ αγαπώ να σου μιλώ και να σαι εκεί…
μάλλον δεν το βλέπω......γιατί ασχολείσαι περισσότερο με το περιβάλλον (φεγγάρια...και τέτοια) και λιγότερο με το "είναι" σου!
Σαν ποίημα, αρκετά καλό! | |
nioufaro
06-11-2006 @ 17:46 | η ρώσικη ρουλέτα με την συνήθεια κάπου μου τα μπερδέυει...
γιατί στη ρουλέτα συνήθως δεν ξέρεις τι να περιμένεις
όμως
η αγάπη τελικά
μπορεί να είναι συνήθεια
όμως για να είναι αληθινή θα ΄πρέπει΄ στις απρόβλεπτες και δύσκολές στιγμές να ξεπερνάει τα εμπόδια...
οπότε μου φαίνεσαι σωστός ::smile.:: ::up.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
06-11-2006 @ 21:54 | Είναι απόψε το φεγγάρι κουρασμένο
Παίζει στο πιάνο μια μπαλάντα η βροχή
Το όνειρο μας δυο φορές κατεστραμμένο
Μες τα ερείπια πασχίζει να σωθεί….
Εξαίρετο Κώστα...
Καλημέρα...
::smile.:: | |
MARGARITA
07-11-2006 @ 01:10 | Όλα τα θέλω μου μικρές επαναστάσεις
Κι ο ερωτάς μου σαν ηφαίστειου κορφή....
Πολύ όμορφο το ποίημα σου Κωστή μου...φλέγεται από έρωτα...
την καλημέρα φίλε μου ::smile.:: | |
Μαρία Χ.
07-11-2006 @ 01:38 | "Όλη η ζωή μου μία ρώσικη ρουλέτα
Συμβιβασμούς όμως δεν κάνει η ζωή
Με όσα πάλεψα σκληρά μ’ έκαναν πέτρα"... έτσι είναι Κώστα.. καλημέρα!!! | |
χρήστος
07-11-2006 @ 01:45 | Όλα τα θέλω μου μικρές επαναστάσεις
Κι ο ερωτάς μου σαν ηφαίστειου κορφή
Μα κάθε τόσο της ζωής οι καταστάσεις
Αλλάζουν σχήμα αριθμό και συνταγή
Είναι απόψε το φεγγάρι κουρασμένο
Παίζει στο πιάνο μια μπαλάντα η βροχή
Το όνειρο μας δυο φορές κατεστραμμένο
Μες τα ερείπια πασχίζει να σωθεί….
πολύ πολύ καλό, καλημέρα | |
agrampeli
07-11-2006 @ 02:59 | πολύ καλό ::smile.:: | |
kostas71
07-11-2006 @ 12:58 | Την αγάπη μου στην όμορφη παρέα... φιλιά | |
elli
07-11-2006 @ 13:39 | Γνωρίζει ο γράφων τους στίχους αυτούς, πως η πιθανότητα να σκοτωθεί κάποιος παίζοντας ρώσικη ρουλέτα, με 6σφαιρο πιστόλι, είναι 17%?
Ο άνθρωπος ο οποίος "ποντάρει" τη ζωή του, ή γενικώς ό,τι πολύτιμο διαθέτει αυτοκαταργείται. Πραγματικότητά του γίνεται η ατελεύτητη παραλλαγή των συμβάσεων ενός παιχνιδιού που παίζει η ζωή, ένας αόρατος πόλεμος με το πεπρωμένο. Υπάρχει και ένας κίνδυνος να γίνει κανείς και λίγο προληπτικός. Ωστόσο πιστεύω πως εκείνο που γνωρίζει, επίσης, ο ποιητής και φαίνεται ξεκάθαρα σε μερικούς στίχους του είναι, πως η ζωή δεν βασίζεται σε άκαμπτα φαντασιακά σχήματα. Κάθε τι που προκύπτει θα πρέπει να το αποδεχόμαστε και να γινόμαστε τόσο ευέλικτοι, ώστε να προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος και η ίδια η ζωή. Η πρόσκληση του σε ένα στίχο για να "απλωθεί" η αγάπη με "πάει" σε νόμους της φυσικής (εντροπία). Δηλαδή, έτσι το εξέλαβα, πως είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου, να ερωτευτεί και να αγαπηθεί και το θέτει ξεκάθαρα και σε άλλους στίχους του. Μικρές επαναστάσεις η ζωή του ανθρώπου, ίσως για να συμφιλιώσει τη φαντασία με τη πραγματικότητα. Ίσως για να υπερνικήσουν τα θέλω του ενάντια στα πρέπει του. Αν είναι έτσι, τότε πάρα πολύ όμορφα τα έθεσες - και πάλι κατά τη ταπεινή μου άποψη - αγαπημένε μου Ποιητή Κώστα. Μου άρεσε πολύ και σε χαίρομαι!!!
::love.:: ::angel.:: | |
 |
