Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ανα-τομία ειλικρίνειας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανα-τομία ειλικρίνειας
 Από τις διαδρομές της ψυχής μου...
 
[I]Αρμεξα τον χρόνο...
Επλυνα τα χέρια μου...
Τα επιπλέον λεπτά ανακατεύθηκαν...
Γλίστρισαν διάφανα στην ροή του νερού...
Ελευθερόθηκα στην ανεύρεση...
Άνοιξα την σκέψη διάπλατα...
Τοποθέτησα μέσα το σκίτσο σου...
Διέσχιζα λεωφόρους...
Με κατεύθυνση το στίγμα σου...

Ταξίδι παράλληλα στο δικό σου...
Ξενιτεμένο με εγχώριο πάντρεψα...
Εσύ προκάλεσες την τελετή...
Συμφώνησα στην παρουσία...
Οι γραμμές σκληρές μα γρήγορες...
Έφθασα στην ομίχλη του ονείρου...
Καρφώθηκα στην είσοδο...
Η όραση εγκατέλειψε τις κόρες...
Διαχύθηκε ανά-μέσα στην μάζα...
Άκουγα μνείες για τον καθηγητή...
Δόξαζες την τόλμη του...
Να συναντήσει τον θάνατο...
Οδηγώντας την ζωή του αυτός...
Να κόψει την ανάσα του...
Στον δικό του χρόνο...

Τελευταίο χειροκρότημα...
Νέα ανά-ζήτηση της μορφής σου...
Ξάπλωσα την σκέψη μου στην είσοδο...
Έβγαλε το σκίτσο σου...
Καθρέφτιζε στην έξοδο αγνώστων...
Ενοιωθα τα σκληρά πατήματα...
Νομίζω ότι σε είδα στο τέλος δεξιά...
Τέταρτη σειρά καθόσουν...
Ψέλισσα το όνομά σου καθώς έφευγες...
Στήλωσα τα μάτια μου στα δικά σου...
Τα μακριά μαύρα μαλιά με αποχαιρέτησαν...
Έτρεμαν στα σκαλιά που κατηφόριζαν...
Μα εσύ ξέχασες την μορφή μου...[/I][align=center]

[B]Ίσως ματαίωσες το ταξίδι...
Ίσως ήλθες με κλειστή σκέψη...
Τσαλάκωσες την μορφή...
Ξεθόριασες τα χρώματα...
Έγδαρες βαθειά την ανά-κάλυψη...
Την κράτισες στην ξενιτιά...
Την έντυσες σε χαμηλές θερμοκρασίες...
Πάγωσες το χαμόγελο που σχημάτιζα...

Άκουσα κάτι σπουδαίο...
Ύμνος και δοξασία σε μιαν αξία...
Την ειλικρίνεια που ξέχασες...
Κρατώ σφικτά την αιωνιότητα της...
Την ερμηνεία που είμαι ερωτευμένος...
Ημέρες και νύχτες την ψιθύριζα...
Δεν άκουγες, δεν την θωρούσες...
Έκοψες ψυχρά την καρωτίδα...
Ακρωτηρίασες την αορτή της καρδιάς...
Εστειλες τον θάνατο...
Στην διεύθυνση της ζωής μου...
Χωρίς καν εξώδικο...
Χωρίς απολογία...
Εγώ κρατώ το λάβαρο ματωμένο...
Είναι σταγόνες από πορφύρα...
Τινάχθηκαν στην εκτέλεση...
Σχημάτισαν καυτό το σκίτσο σου...
Κρύβω το όπλο...
Θάβω την πράξη...
Πίνω μια στάλα...
Από το αίμα...
Κρατώ την ανά-τομία...
Της ειλικρίνειας...
Στο βαθύ κόκκινο...
Για μένα...

Στέλιος Κ.[/align][/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
Ηλιαχτίδα
21-11-2006 @ 00:23
ωχ μωρε Στελιο και δεν ειμαι και καλα σημερα..
ΑΙΟΛΟΣ
21-11-2006 @ 00:32
Τελευταίο χειροκρότημα...
Νέα ανά-ζήτηση της μορφής σου...
Ξάπλωσα την σκέψη μου στην είσοδο...
Έβγαλε το σκίτσο σου...
Καθρέφτιζε στην έξοδο αγνώστων...

Εξαίρετο και μελαγχολικά τρυφερό Στέλιο...
Καλημέρα…
::smile.::
guesswho
21-11-2006 @ 01:30
Είμαι που είμαι, με αποτελείωσες...
Καλημέρα Στέλιο...όμορφη κατάθεση κι αυτή.
horseman
21-11-2006 @ 03:02
Μαρία η ζωή έχει λευκό και μαύρο...

Τακη μου να είσαι καλά...

Λίνα ίσως αντικατροπτίζουμε μαζί το αστέρι της μαρτυρικής δόξας...
Δοξάστε τους κατακτητές...
Ασπαστείτε τους ύμνους τους...
Γονατίστε στην κάθοδο...
Σκορπίστε στο πέρασμά τους...
joyous
21-11-2006 @ 03:01
Τελευταίο χειροκρότημα...
Νέα ανά-ζήτηση της μορφής σου...
Ξάπλωσα την σκέψη μου στην είσοδο...
Έβγαλε το σκίτσο σου...


κρατάω αύτό!!! είναι όλο υπέροχο Στέλιο .. καλημέρα.
horseman
21-11-2006 @ 03:03
Χαρά να είσαι καλά...
την Καλημέρα μου...
TAS
21-11-2006 @ 04:27
Οδηγώντας την ζωή του αυτός...
Να κόψει την ανάσα του...
Στον δικό του χρόνο...

Παρ' ότι μια ψευδαίσθηση,
την πράξη του την εξέλαβα
ως μια ύστατη προσπάθεια "ανύψωσης".
Μάταια όμως φίλε μου Στέλιο
Η Ζ ω ή είναι πιθανόν αιώνια,
η ζωή μας, ένα κύτταρο υπό συνεχή ανασκευή...
Η προσωπικότητα είναι μια αυταπάτη, λέγαν οι αρχαίοι Κινέζοι
Και μάλλον τα πρόσφατα πορίσματα της βιολογίας
το επαληθεύουν
Δεν δυστυχούμε γι αυτό...
Έχουμε το παρόν δικό μας!


::smile.:: ::smile.::
agrampeli
21-11-2006 @ 05:53
Κρύβω το όπλο...
Θάβω την πράξη...
Πίνω μια στάλα...
Από το αίμα...
Κρατώ την ανά-τομία...
Της ειλικρίνειας...
Στο βαθύ κόκκινο...
Για μένα

πολύ ωραίο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο