| |
| | Θέατρο |  | | | Έρχονται μέρες αγάπης και γιορτής. Ας χαμογελάσουμε στους συνανθρώπους μας, για να μας χαμογελά και εμάς η ζωή. | | |
Χιλιάδες αναμνήσεις
σ' ένα θέατρο άδειο,
με νοητούς θεατές
ν' αγναντεύουν το αύριο.
Ηθοποιοί ξεχασμένοι
και τα φώτα σβηστά,
άνθρωποι σκουριασμένοι
που αναζητούν ζεστασιά.
Σενάρια σκόρπια,
τα καμαρίνια κλειστά,
οι αφίσες σκισμένες,
γύρω παντού ερημιά.
--------------------------------------
Χρόνια μετά
η ζωή ξεχειλίζει
και το θέατρο, ασφυκτικά
πάλι γεμίζει.
Στη μαρκίζα ψηλά
ένα μονάχα γράφει,
πως η ζωή κάνει κύκλους
και απ' την αρχή ξεκινάει.
Οι θεατές αποθεώνουν
με ένα τους χειροκρότημα,
τον άνθρωπο που πονάει,
μα μπορεί να χαμογελά . . .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ... στα υπόγεια είναι η θέα | | | |
|
0 Rh -
26-11-2006 @ 04:50 | Καλημέρα φίλε μου. Μου άρεσαν όλα όσα διάβασα εδώ. από το σχόλιό σου, την κατάθεσή σου, ως ακόμα και την υπογραφή σου. (και συμφωνώ με όλα) | | Ζήνωνας
26-11-2006 @ 04:53 | Σε ευχαριστώ πολύ, το εκτιμώ ιδιαίτερα.
Να' σαι καλά και καλή σου μέρα. | | estia
26-11-2006 @ 06:12 | Τον άνθρωπο που πονάει
μα μπορεί να χαμογελάει.
πολύ όμορφο.
νάσαι καλά. ::smile.:: | | agrampeli
26-11-2006 @ 06:17 | με τούς ::up.:: | | meliviotis
27-11-2006 @ 17:08 | Ζήνωνα, πολύ ωραίο το ποίημά σου! Μπράβο! ::up.:: | | Ζήνωνας
28-11-2006 @ 10:46 | Σε ευχαριστώ πολύ, να' σαι καλά. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
