Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η δικιά μου ξωθιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130539 Τραγούδια, 269405 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η δικιά μου ξωθιά
 Και το δίδαγμα της ιστορίας μας;... μη φοράτε για παπούτσια τα λάθη σας... είναι βαριά... ;-)
 
[I]Τα μάτια άνοιξα
την στιγμή που με φιλούσε
τα όνειρα να ρουφήξει
προσπαθούσε
κι έτσι σφιχτά σα με
κρατούσε
στα βάθη χάθηκα

Και μέσα στα σκοτάδια του βυθού
ο φόβος που ‘χα πριν, πεταλουδίζει
αφήνομαι στην ζέστη του χαδιού
εκείνου που ανάσες μου χαρίζει.

Τα μάτια άνοιξα
την στιγμή που όλο πάθος με κρατούσε
τα όνειρα που ρούφαγε,
φιλούσε
τους πόθους μου για φόρεμα
φορούσε
σαν την λαχτάρισα

Δεν βρήκα φως βαθιά να κρατηθώ
και χάθηκα στις λίμνης τα σκοτάδια
στα βάθη της κι εγώ θε να χαθώ
μονάχος μου, με τ’ άλλα παληκάρια

Τα μάτια άνοιξα
την στιγμή που τον βυθό πατούσα
στα πόδια μου τα λάθη μου
φορούσα...
... ήταν βαριά...[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Πέφτοντας στην λίμνη
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

True Dimension
 
guesswho
04-12-2006 @ 04:35
Καλογραμμένο!
Μόνο που κόλλησα σε ένα σημείο...
Ποιά είναι τα άλλα παλικάρια; ::huh.::
Και το ηθικό δίδαγμα σωστό...εγώ τα λάθη μου τα φοράω
καλσόν Γκρίζε...ενσωματωμένα σχεδόν.... ::wink.::
meliviotis
04-12-2006 @ 04:46
Όμορφο! Πολύ όμορφο! ::up.::
Grisio
04-12-2006 @ 04:47
... αυτά που χωρίς πνοή τον βυθό της λίμνης στολίζουν... και περιμένουν... ξωθιές... ανάσες να τους χαρίσουν... μάταια... γιατί δεν έχουν πια όνειρα μα ούτε κι ευχές... να θρέψουν τις ξωθιές... ::oh.::
Πρόσεχε να μη σου φύγει πόντος... ::naugh.:: καλημέρα ::smile.::
Grisio
04-12-2006 @ 04:48
Καλημέρα και σε σένα melivioti ::smile.::
εφήμερος
04-12-2006 @ 04:56
εδώ δε μιλάμε για πόντο, αλλά για λασπωμένα νοήματα.

ΑΜΕLIE
04-12-2006 @ 05:59
Εξαίρετος ο επίλογος.
MARGARITA
04-12-2006 @ 06:34
Τα μάτια άνοιξα
την στιγμή που τον βυθό πατούσα
στα πόδια μου τα λάθη μου
φορούσα...
... ήταν βαριά...


κρατώ αυτή την στροφή μια και τα λάθη μου είναι τα παράσημα μου...την καλησπέρα μου
Ηλιαχτίδα
04-12-2006 @ 06:44
Τα μάτια άνοιξα
την στιγμή που τον βυθό πατούσα
στα πόδια μου τα λάθη μου
φορούσα...
... ήταν βαριά...
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
liaanatolaki
04-12-2006 @ 07:33
Πολύ ωραίο... ::yes.::
agrampeli
05-12-2006 @ 05:18
πολύ ωραίο
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο