Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ισως μια ευκαιρία για να ζήσεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130459 Τραγούδια, 269383 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ισως μια ευκαιρία για να ζήσεις
 Από τις διαδρομές της ψυχής μου... {Σοφία το σχόλιό μου στην δημιουσγία σου το επέκτεινα,άρα στο χαρίζω, Φυσικά δεν έχει σχέση με σένα..._)))...}
 
[B][align=center]"Και ανάγεις τον έρωτα σε ποίηση...
Καλύπτεις τα κενά με λέξεις γιομάτες Συν-αίσθημα...
Απλώνεις γυμνό τον ψίθυρο της ψυχούλας σου...
Κι οι χτύποι φθάνουν στην σκέψη μου...
Εσπερινός της θλίψης οι καμπάνες σου...
Παγερή βροχή το δάκρυ σου...
Κι ο αγέρας πάγωσε από την αγωνία της ανάσας σου..."[/B]

[I]Κι εγώ συνεχίζω καλπάζοντας...
Σκορπόντας την ζωή μου...
Την γλύφω τρυφερά στην αγκαλιά σου...
Απρόσεκτα Ανοιξες τα χέρια σου...
Η ψυχή μου γλίστρισε...
Μην χαμογελάς δεν έπεσε...
Φτερούγισε δίπλα από την σκιά σου...
Υπάρχουν δέκτες που λάμπουν...
Μαγνητίζοντας την έλξη που απωθείς...[/I]

[B]Μην κλαις...
Δεν ακούω το δάκρυ σου...
Σταματά τα αναφυλητά σου...
Δεν θωρώ την γεννέση τους...[/B]

[I]Μάλλον κάτι ξέχασες...
Ότι αγαπώ εμένα πολύ...
Την ελευθερία να ερωτεύομαι...
Ταυτόχρονα όμως να φεύγω...
Άφησα μια πινελιά...
Ένα χαμόγελο...
Άνοιξε ένα λεύκωμα στην σκέψη...
Φύλαξε το εκεί να θυμάσαι...
Ίσως κάποτε τα καταφέρεις...
Να χαμογελάσεις κι εσύ...[/I]

[B]Δεν έχεις διαβάσει ποίηση...
Το κατάλαβα...
Δεν έχεις ονειρευτεί...
Το ένοιωσα...
Δεν έχεις αγαπήσει...
Το παρατήρησα...
Θωρείς συνεχώς το είδωλο σου...
Δεν έχεις ερωτευτεί...
Ούτε ένα παραμύθι δεν ψιθύρισες...[/B]

[I]Άφησα ένα βιβλίο...
Στο σκονισμένο κομοδίνο...
Δίπλα στο κρεβάτι...
Αν κάποια στιγμή ξυπνήσεις...
Από τον βαθύ λήθαργο...
Διάβασε το...
Είναι το κεφάλαιο της ζωής...
Ισως μια ευκαιρία για να ζήσεις...[/I]

Στέλιος Κ.[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
Ηλιαχτίδα
06-12-2006 @ 09:58
Ομορφες κι αυτες οι διαδρομες σου........ ::smile.::
MARGARITA
06-12-2006 @ 10:12
Κένταυρε μου ακόμα και κομματιασμένο στροφή, στροφή, στίχο, στίχο
το κάθε σημέιο του είναι ποίηση,,,,
Κρατώ δικούς μου τους στίχους αυτούς γιατί με εκφράζουν απόλυτα...

Μάλλον κάτι ξέχασες...
Ότι αγαπώ εμένα πολύ...
Την ελευθερία να ερωτεύομαι...

Εξαιρετικό όλο....την ::love.:: μου
Palioxaraktiras
06-12-2006 @ 10:26
Αθεραπευτα ερωτευμενος με τη ζωη κυριως ομως με τον ερωτα
georgia
06-12-2006 @ 10:41
Άφησα ένα βιβλίο...
Στο σκονισμένο κομοδίνο...
Δίπλα στο κρεβάτι...
Αν κάποια στιγμή ξυπνήσεις...
Από τον βαθύ λήθαργο...
Διάβασε το...
Είναι το κεφάλαιο της ζωής...
Ισως μια ευκαιρία για να ζήσεις...


Εύχομαι να ξυπνήσει...να διαβάσει τα τόσο όμορφα λόγια...
silmariel
06-12-2006 @ 10:53
Θυμωμένο..μα σκάει στο μάγουλο σα βελούδινο γάντι..
meliviotis
06-12-2006 @ 11:28
Καταπληκτικό!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-12-2006 @ 11:47
Άφησα μια πινελιά...
Ένα χαμόγελο...
Άνοιξε ένα λεύκωμα στην σκέψη...
Φύλαξε το εκεί να θυμάσαι...
Ίσως κάποτε τα καταφέρεις...
Να χαμογελάσεις κι εσύ...

Και να μη θέλω πως μπορώ,
από αντίδραση να μη γελώ. ::laugh.::
sad note_elwood
06-12-2006 @ 11:53
Μάλλον κάτι ξέχασες...
Ότι αγαπώ εμένα πολύ...
Την ελευθερία να ερωτεύομαι...
Ταυτόχρονα όμως να φεύγω...
Άφησα μια πινελιά...
Ένα χαμόγελο...
Άνοιξε ένα λεύκωμα στην σκέψη...
Φύλαξε το εκεί να θυμάσαι...
Ίσως κάποτε τα καταφέρεις...
Να χαμογελάσεις κι εσύ...

πολύ ωραίο ::up.::
meliviotis
06-12-2006 @ 12:07
Καταπληκτικό! Δυνατό και άνετο! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Spartinos
06-12-2006 @ 12:51
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
TAS
06-12-2006 @ 13:15
Δεν έχεις διαβάσει ποίηση...
Το κατάλαβα...
Δεν έχεις ονειρευτεί...
Το ένοιωσα...
Δεν έχεις αγαπήσει...

Εφιάλτης Στέλιο μου!...
Εφιάλτης...
::oh.::
natasa loves music
06-12-2006 @ 14:07
Απρόσεκτα Ανοιξες τα χέρια σου...
Η ψυχή μου γλίστρισε...
Μην χαμογελάς δεν έπεσε...
Φτερούγισε δίπλα από την σκιά σου...
Υπάρχουν δέκτες που λάμπουν...
Μαγνητίζοντας την έλξη που απωθείς...
::love.::
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ, ΠΟΛΥ ΣΟΦΟ...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
06-12-2006 @ 16:01
Μάλλον κάτι ξέχασες...
Ότι αγαπώ εμένα πολύ...
Την ελευθερία να ερωτεύομαι...
Ταυτόχρονα όμως να φεύγω...

γιατί όταν δεν υπάρχει αποδοχή πρέπει να φεύγουμε;
ξεπερνά ο έρωτας την απλή ανθρώπινη επαφή;
αυτά τα ερωτήματα μου γέννησες.

Θαυμάσιο, ευαίσθητο και ταυτόχρονα σκληρό Στέλιο μου.
Αγνή
06-12-2006 @ 16:03
Σκληρό και πάλι.....και όμως υπάρχουν
και κείνοι που αγαπούν μόνο τον καθρέφτη τους.....
Μοιραία σχέση......γίνεται πάντα χειρότερη...
horseman
06-12-2006 @ 22:15
Τζένη μου φεύγεις όταν υπάρχει "αδράνεια" και στις δύο περιπτώσεις που αναφέρεις...
στην ζωή μας
πρέπει να προ-καλούμε και όχι να παρα-καλούμε...

Αγνή στο επαναλαμβάνω όπως και άλλη φορά
η προστασία του εαυτού μας δεν μεταφράζεται σε σκληρότητα,
το να καταφέρεις να αγαπάς τον εαυτό σου είναι μεγαλείο ψυχής...
μονάχα τότε μπορεί να αγαπήσεις τους άλλους αληθινά...

Την καλημέρα μου...
guesswho
07-12-2006 @ 01:18
Ούτε ένα παραμύθι δεν ψιθύρισες...
Ευτυχώς Στέλιο εσύ όχι μόνο ψιθυρίζεις παραμύθια,
αλλά τα δημιουργείς...
και τα μοιράζεσαι μαζί μας. ::love.::
agrampeli
07-12-2006 @ 05:01
πολύ ωραίο ::smile.::
ΣΟΦΙΑ(21)
07-12-2006 @ 08:22
ενα απλο ευχαριστω,λιγο....
πανεμορφο γραπτο,
με συγκινεις καθε φορα παρα πολυ....
με τα ποιηματα σου,τα σχολια σου,
σε ευχαριστω λοιπον,για ολα....
την αγαπη μου....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο