| |
Είμαι αχτίδα του ήλιου
που ζέστη σκορπάει παντού.
Και η καρδιά μου, μικρού πουλιού
που φτερουγίζει και πετάει εδώ κι εκεί,
ψάχνοντας μια ζεστή φωλιά να βρεί.
Είμαι βροχή όταν λυπάμαι
όταν ρωτώ που πάμε;
Και δεν μου απαντάει κανείς.
Είμαι χιόνι όταν αγαπώ,
που λίγο λίγο λιώνει.
Είμαι βράχος που άδικα
τον δέρνει το κύμα
της θάλασσας όταν θυμώνει.
Είμαι λιοντάρι και ελάφι
που το δικό μου βασίλειο κυβερνώ,
μα τον άδικο κόσμο δεν μπορώ
και τρέχω σαν το ελάφι
κόσμο καλύτερο να βρω.
Είμαι ένα μικρό παιδάκι
Που στην μικρή του την καρδιά
Και στο μικρό μου το μυαλό
Δεν χωράει το άδικο και το κακό.
Φτιάχνω ένα κόσμο αλλιώτικο
Ένα κόσμο χωρίς μίσος χωρίς άδικο
Έναν κόσμο που τον αποτελεί μόνο το καλό.
Μα τι κρίμα είναι ψεύτικος!
Δεν είναι αυτός που ζούμε!
Δεν είναι αληθινός!
Γι’αυτό και στο όνειρο μ’αρέσει να ζώ!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
