| |
Μικρές Φωνές και αλαργινές
σαν μια ιαχή
ξυπνούν τον άδικο ύπνο σου.
Λουλούδια τόσο δα μικρά,
που έσβησαν σε μιαν άνοιξη,
χάθηκαν στο φύσημα του αγέρα,
Μικρές Φωνές
που μες τα αυτιά σου τραγουδούν παράπονα και κλάματα
Είναι το μόνο τους τραγούδι
Μα εσυ τον ίσκιο σου θωρεις,
Όπου σε πάει, πηγαίνεις.
Και πνίγεις τις Μικρές Φωνές μέσα σε κόκκινη βροχή
Κάνοντας μοιρολόγια πένθιμα
Της μάνας τους τα τάματα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
