| |
Γεμάτο θλίψη στο στενό
απ' το δικό σου το φευγιό
όλη η φύση συμμετέχει στο δικό μου τον καημό
Κλεισμένη πόρτα στην καρδιά
Ήλιο σε είπα μια φορά
Έφυγες κι άρχισε να βρέχει μες στη φτωχογειτονιά
Βρέχει στην άδεια μου καρδιά
και στη μικρή μου γειτονιά
έχουν αλλάξει όλα, τίποτα δεν είναι όπως παλιά
Στην άσφαλτο που 'χει βραχεί
τα βήματά σου στη φυγή
όμως κανείς δεν θα τ' ακούσει τα σκεπάζει η βροχή
Τα βλέπω όλα σκοτεινά
απ΄ τη δική μου μοναξιά
όλος ο κόσμος σαν καθρέπτης στη δική μου τη καρδιά
Άδειοι οι δρόμοι και βουβοί
σαν τη δική μου τη ψυχή
Έφυγες κι όλα έχουν αλλάξει στην παλιά μου τη ζωή
Βρέχει στην άδεια μου καρδιά
και στη μικρή μου γειτονιά
έχει νυχτώσει κι όλα μοιάζουν να 'ναι γκρίζα και πικρά
σ' ένα δωμάτιο σκοτεινό
τα δάκρυά μου στο κενό
όμως κανείς δεν θα τ' ακούσει θα τα σβήσει το νερό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
