| |
| | Να πως είναι η μοναξιά |  | | | μέσα απο τις δικά μου μάτια | | |
[align=center]Ολοι εδω για χωρισμους και μοναξιές μιλάμε...
Διάβασα ποιήματα που μέσα σ ενα μπουκαλι
μ αλκόολ σαραντα τοις εκατό μεθύσαν..
Κι άλλα στα γόνατα είχαν πέσει και ζητούσαν πίσω
το πρόσωπο που γι αυτόν είχαν γραφτεί..
Είδα ποιήματα που η οργή τους το χαρτί
κοκκίνησαν κι απο ντροπή άφησαν τουσ συγγραφείς και μέσα στα συρτάρια
κλείστηκαν για πάντα σαν δολοφόνοι που το φως φοβούνται...
Αφουγκράστηκα ποιήματα που στη σιωπή τους
μια μελαγχολική μπαλάντα τραγουδούσαν
και δεν μπορώ να πω,
μαζί τους θέλησα να ταξιδέψω...Στο κάθε ωκεανό,στο κάθε ακρογιάλι...
Ακόμα κι εγώ ο άνθρωπος, που η νύχτα είναι το στίγμα μου,
και για μοναξιά και για έρωτα μεγάλο έχω, σελίδεσ και σελίδες, γράψει...
Αλλα μια νύχτα,που σ'ένα καταγώγιο κοντά στη πλατεία Βάθης εργαζόμουν,
είδαν τα μάτια μου τη μοναξιά...Γυμνή την αντικρύσαν
Και τότε συνειδητοποιήσα τι σημαίνει να σαι μόνος...
Καθώς έκλεινα το μαγαζί κάποιες πόρνες φίλες μου σχόλούσαν
και παίξαμε λίγο να περάσει η ώρα μεχρι το τρένο νά ' ρθει...
Μα η ματιά μου έπεσε σ ένα παιδί του δρόμου...
Θυμήθηκα τότε μια εικόνα που σ ενα δελτίο ειδήσεων είχα συναντήσει...
Ενα παιδί στην Αφρική αποφάγια μάζευε απο το δρόμο.
Οι γονείς του είχαν πεθάνει στον εμφύλιο κι άλλον στο κόσμο δεν είχε
παρά μονάχα κουβαλούσε το άψυχο κουφάρι του απο δω και απο κεί...
Αυτό είναι μοναξιά...Η πείνα να μην σ αφήνει ούτε να τη νιώθεις...
Ακόμα θα σας πω και για τ ανήλικα παιδιά
που σε κάποιου πενηντάρη το κρεβάτι για 20 ευρώ ξαπλώνουν
και το κορμί τους δέχεται, σαν τα καρφιά του Χριστού,
τα υγρά εκείνων των ξεδιάντροπων στο στόμα...
Αυτό είναι μοναξιά...Καρδιά να μην έχεις για να τη νιώσεις γιατί κάποιος Μεγάλος σου
τη πήδηξε στου έρωτα το δρόμο τη πρώτη σου φορά...
Σπίτι κουρέλι γύρισα απο εκeίνη την Αλήθεια...Και σχολείο πως να πάω...;Υποκριτής θα ήμουν...
Πόσο μαλάκας είμαι που νιώθω μόνος ώρες ώρες...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | potius morri quam foedari...kalytera nekros para na zeis xwris timh | | | |
|
Maximus
15-12-2006 @ 14:11 | Πλατεια Βαθης:plateia konta sto stathmo attiki tou metro opou pitsirikades poulane ta kormia toys gia 20 kai 30 evrw kai
einai kentro diakinhshs narkwtikwn...kaneis den pataei ekei para monaxa osoi doulevoun ta vradia se kapoio kwlomparo ekei konta..
| | Θάλεια
15-12-2006 @ 15:15 | EXEIS APOLYTO DIKIO..OLOI MAS MILAME GIA ERWTES ALLA I PRAGMATIKI ALITHIA VRISKETAI STON KOSMO POU EMEIS XALAME ME TIN ADIAFORIA MAS.. | | silmariel
15-12-2006 @ 16:13 | μετά απο αυτό για τι να γράψω..τα σέβη μου.. | | moonchild
15-12-2006 @ 18:38 | θα συμφωνισω μαζι σας αλλα θελω να πω οτι η μοναξια ειναι ενα προσωπικο συναισθημα που κανενας δεν μπορει να καταλαβει αφου καθενας απο μας τη ζει με το δικο του τροπο.οσο για τη μιζερια και τη φτωχια ο θεος να μασ προσεχει και να δωσει περισσοτερη δυναμη σ' αυτους που τη χρειαζονται,που χρειαζεται να τη νοιωθουν βαθια στη ψυχη τους.
ειχα δει καποτε τη μιζερια της αθηνας ενα βραδυ του ιουλη...μια αλλη πολη που τη μερα χανεται,ενας αλλος κοσμος και τοτε ηταν που σκεφτηκα ποσο τυχερος ανθρωπος ειμαι εστω κι αν καποτε νοιωθω πως κουβαλω ολη την ατυχια του κοσμου....
| | agrampeli
16-12-2006 @ 06:31 | ωραίο μάθημα μας έδωσες μπράβο σου είναι μερικά πράγματα που δέν πρέπει να κρύβονται και να μπορείς να τα λές με τ όνομα τους | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
