| |
| | Μια νύχτα γεμάτη με λλλλ… |  | | |
Κυκλοφορούσαν με χάρη ανάμεσα σε μας,
η αύρα τους ρυτιδώνοντας ακροθιγώς τα ποτά μας,
έλιωνε γρήγορα τα παγάκια,
που ο καθένας είχε φέρει μαζί του
πήγαιναν από τραπέζι σε τραπέζι,
σκορπίζοντας χαμόγελα οικείας βούλησης,
βλέμματα γεμάτα νόημα για τον βαυκαλιζόμενο αποδέκτη,
τυχαία αγγίγματα σε μια παθιασμένη συζήτηση.
Κάποια στιγμή, ένα απ΄αυτά βαρέθηκε να είναι επίγειο,
ανέβηκε σ΄ένα τραπέζι…
κι από κει,
πήδηξε ψηλά,
προσγειώθηκε απαλά στο στόμιο του παλιού σαξόφωνου,
-που, καρφωμένο στον τοίχο τόσα χρόνια, λες και ζωντάνεψε-
έπαιξε λίγο με τις νότες, τις περιγελούσε,
τα πλήκτρα τρελαμένα σαν από αόρατο χέρι κινούνταν,
βγήκε μετά αγκαλιά με μια νότα,
πήδηξε στο πάτωμα και, με ένα χαριτωμένο γκελ,
έφτασε στ΄ Ακρόνειρο.
Κι αυτό πήγε κι έφερε την κιθάρα του.
Ένα άλλο ζήλεψε,
πήδηξε πάνω στην τούμπα, που ξάφνου έλαμψε,
χώθηκε μέσα στη θαλπωρή του σωλήνα της,
μας κοίταζε όλους με απορία,
αναλογίστηκε πόσο μακριά είναι η πόλη του,
ίσως λυπήθηκε για το μακρινό ταξίδι,
κι απόμεινε εκεί στη ζεστασιά μέχρι να φύγουμε.
Το άλλο το λ, ξετρελαμένο,
πήγαινε εδώ, πήγαινε εκεί σαν κόκκινος σπινθήρας,
δεκτικό μαζί κι απόμακρο,
χαμογελούσε αινιγματικά σε κάθε προσδοκία,
ρωτούσε κι άκουγε αυτά που δεν ήθελε ν΄ακούσει,
ξάφνου κι αυτό κάποια στιγμή βαρέθηκε,
πήδηξε πάνω στη σέλα της μηχανής του 50,
πάτησε το γκάζι δυνατά κι εξαφανίστηκε,
των ποθούντων συνομιλητών να εισπνέουν
την οσμή μιας παράξενης, απόρθητης βενζίνης.
Το τελευταίο λ,
λάμποντας μέσα στο μαύρο,
αντιγύριζε τις ματιές, θαμπώνοντας τις,
χόρευε και γελούσε σκεδαζόμενο,
κάποια στιγμή, είδε ψηλά ένα θαμπό τρομπόνι,
το μαύρο του ταιριάζει, σκέφτηκε,
πέταξε πάνω σε ένα πλήκτρο του,
μια μπάσα, φάλτσα νότα ακούστηκε,
καβάλα πάνω της, σα μάγισσα σε σκούπα
πέταξε στο Σωτήρη.
Κι αυτός τραγούδησε μπάσα και λίγο φάλτσα.
……………..
Κάποιος αναρωτιότανε:
Μα, που είναι τα μολύβια…
Και οι στίχοι εν χορώ:
Τι να τα κάνεις τα μολύβια με τόσα ωραία λ.
……………..
Δια της γυναικός πηγάζει τα χείρω,
μα, δια της Θεσσαλλονίκης πηγάζει τα κρείττω.
Τάδε έφη Έλιξ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 4
| | | | | | | |
| | | |
|
Ηλιαχτίδα
17-12-2006 @ 07:46 | Ελιξ..............
Πάντοτε μοναχικος και αθέατος μπροστα σε ολο τον πανικο των υπολοιπων.........
Πολυ καλο το λλλλ............ ::smile.:: | | « Ακρόνειρο »
17-12-2006 @ 08:50 | Σε ευχαριστώ που έβαλες να κατοικώ,
μέσα σε αυτό το παιδί σου!
Οι εικόνες που δίνεις δημιουργουν κάτι περίεργο!
Μόλις περάσανε από εδώ και οι 4 εποχές το χρόνου..
Να είσαι καλά! | | name_dsp
17-12-2006 @ 10:43 | Γιώργο έγραψες! Έγραψες αυτά που είδες και αυτά που δεν είδες!
Και πάλι λίγα έγραψες!!! ::smile.:: | | MARGARITA
17-12-2006 @ 10:48 | Έιξ είδες πως τα φαινόμενα απατούν;;;;;
Το λ το δικό σου έμεινε εκεί να γράψει τις στιγμές!!!!!!
Τάδε έφη Μαργαρίτα ::wink.:: | | Palioxaraktiras
17-12-2006 @ 15:06 | Γιωργο μου Καλησπερα
Δεν φανταζεσαι ποσο τυχερος εισαι, που τις ειδες για λιγο σ ενα περιβαλλον ατμοσφαιρικο και με τις μπογιες, που χωρις φειδω εριξε ο Νταλι πανω τους.
Εγω ομως ειμαι μαζι τους 3 24ωρα και τις εχω δει απο καθε πλευρα, να τρωνε να χτενιζονται να ζωγραφιζονται να κοιμουνται τις ειδα με τις καθημερινες τους αναγκες κι ακουω δεκαδες φορες τη μερα εκεινο το Λαμδα, που ξεκινα απ την κοιλια κι ερχεται καταπανω μου να με πλλλλακωσει, θα σου πω πως παλι αφησες τη μαγεια να σε παρασυρει στους ατραπους της αμαρτωλης σκεψης κι αγνοησες την ευτελεια της ανθρωπινης φυσης.
Το σχολιο μου μπαινει με την εγκριση των 2 λαμδα απ τα 4.
Μαντεψε ποιων (ετσι για να σε βασανισω) | | seizeTHEday
18-12-2006 @ 04:50 | Υπέροχος Γιώργο!
Καλή βδομάδα σου εύχομαι!
::smile.:: | | BonnieJo
18-12-2006 @ 13:37 | και ένα σχόλιο επί της ουσίας. Δεν ήταν τραπέζι, καρέκλα ήταν! Αισθαντικός και μυστηριώδης ο λλλλ-ύμνος σου και ήδη έχω αρχίσει να σκαρώνω και εγώ έναν. Τα χρήματα για τα πνευματικά δικαιώματα θα τα χρωστάω για λίγο καιρό ακόμα. :-) | | justawoman
18-12-2006 @ 14:57 | Μας τιμά ιδιαιτέρως η αφιέρωση και τα τρυφερά αγγίγματα στις χορδές της ψυχής μας.
Ματζόρε συγχορδίες ξεπηδούν απ' τις καρδιές μας και χαμογελούν... με όσα λάμδα επιθυμείτε!!!
Ήταν μια όμορφη βραδιά... ήταν ένα γεμάτο τριήμερο
Θα επανέλθουμε...
Παρακαλώ τα δύο λλ που απουσίαζαν κατά τη σύνταξη του σχολίου του Παλιοχαρακτήρα... να πάρουν θέση ::cool.:: | | Nocturna_
19-12-2006 @ 06:28 | Που λες καλέ μου Έλικα ήταν ωραία εκεί στην τούμπα...
Τα Drambuie και οι ρακές του Γιάννη όντως με ταξίδεψαν..
μα σίγουρα όχι στην Τούμπα της Θεσσαλλλλονίκης!
Δε μπορώ να πω έπιασες την πιο στρατηγική θέση..
Έκατσα το έρμο παραπίσω με με κόψει η ματιά σου...
Μα ατύχησα!!Και τι να πω γι αυτό...;
Ευχαριστώ!
Μπορώ παρ' όλα αυτά να επιστρέψω στην τούμπα τώρα;;;
Ε? Ε? Ε? Ε?
Τα φιλιά μου!! | | FRACTALS
19-12-2006 @ 07:21 | Εκείνο το βράδυ στο μπαράκι της τζαζιάς την
καρδιά μου σας έδειξα …την έβγαλα σε δίσκο
και σας την κέρασα γλυκό του κουταλλλλιού.
Ξετρελαμένο ΝΑΙ , Μαζί σας …Στις κόκκινες
τιράντες μου τα λλλλλ μου κρεμάμενα – τρεμάμενα
κρόσσια του εαυτού μου ,με την αστρόσκονη από τα μάτια σας
έλαμπαν.
Και καθώς στην σέλα μου πηδούσα …σε σωλήνα πειραματικό
μαζί μου σας γυρνούσα εδώ, στα βόρια του κρύου
και της ζεστής ψυχής …στη Σαλλλλονίκη…
Την αγάπη μου και ένα ευχαριστώ από καρδιάς .
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
