stixoi.info: Άνθρωπος-ελέφαντας

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνθρωπος-ελέφαντας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130610 Τραγούδια, 269428 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Άνθρωπος-ελέφαντας

Αυτό το λεπτό σχοινί στο πόδι

που καταλήγει σε αυτόν το σάπιο πάσσαλο,

είναι τα δεσμά και η φυλακή μου.

Όποτε πάω να κάνω ένα βήμα παραπέρα

νιώθω το σχοινί να μ'εμποδίζει.

Δεν με τραβάει πίσω,δεν με πιέζει,

απλά με εμποδίζει.

Και έτσι περπατάω πάντοτε απάνω στα όριά μου,

και τα τόσα βήματα, έσκαψαν τάφρο.

Θα μπορούσα να το κόψω το σχοινί μου

τόσο λεπτό είναι,μοιάζει με σπάγγο,

μα τότε κάτι μέσα μου πονάει

και τότε πάλι εκείνο μ'εμποδίζει.

Έτσι περνάνε οι μέρες

και φτύνω τον εαυτό μου,

και τόσο σάλιο πια την τάφρο έχω γεμίσει.

Μα τί να κάνω ένας ελέφαντας είμαι μονάχα

να αντισταθώ στην ίδια μου τη φύση;

------------------------------------------------------------------

"Όταν οι άνθρωποι αιχμαλωτίζουν έναν ελέφαντα,
του δένουν το ένα πόδι με αγκαθωτό σύρμα.
Κάθε προσπάθεια του άμοιρου ζώου για αντίσταση
και διαφυγή,συνοδεύεται απο πόνο,μιας και το σύρμα
βυθίζεται στις σάρκες του.
Στο τσίρκο πλέον ακόμα και με ένα απλό σχοινί δεμένος
ο ελέφαντας,δεν κάνει καμία προσπάθεια
να δραπετεύσει..Μνήμη ελέφαντα που λέμε.."


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 17 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Μικρές Σκέψεις σε Άδειους Δρόμους Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

απ'της ψυχής μου το ιερό,ως της ζωής μου το μπουρδέλο..πηγαινοέρχομαι..

Ηπειρωτης 21-12-2006 @ 16:05	Πολυ ωραιο....σαν ποιημα. ::smile.::.Ασχημο αυτο που γινεται με τα κακομοιρα τα ζωντανα. ::sad.::
Dimitri Favvas 21-12-2006 @ 16:58	Μήπως σε φοβίζει το άγνωστο; Τί γίνεται πιό πέρα από τα όριά σου; Όταν αγριέψεις θα ξεφύγεις. Ακόμη και τα ζώα βγάζουν το παλούκι μόνο όταν αγριέψουν
Aris4 21-12-2006 @ 17:05	Ειναι και τα φυστικια ............... ::up.:: χε χε ...... παρντον.. μου φαινεται ειμαι λιγο οινο πνευματωδης αποψε ::razz2.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 21-12-2006 @ 18:22	Ναι αλλά στο τσίρκο μας αρέσει όταν πηγαίνουμε. Ψιχοπονιάρηδες το κώλου είμαστε. Αυτό λέω.
annaΤi 21-12-2006 @ 18:24	Πόνεσε, αυτό.... ::vlax.::
free falling 21-12-2006 @ 18:29	Αιχμάλωτη στο τσίρκο Πολύ καλή, όπως πάντα ::wink.::
Ηλιαχτίδα 21-12-2006 @ 22:59	Μα εμεις οι άνθρωποι που υποτειθεται πως εχουμε λογική πονάμε πάντα τα ζώα..........Εκεινα ποτε εμας....... ::sad.::
guesswho 22-12-2006 @ 01:18	Μαριαννάκι μου υπέροχη σε βρήκα σήμερα... χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα να έχεις, μακριά από σύρματα και σκοινιά... μόνο με αγάπη. Τα φιλιά μου!
Goldy 22-12-2006 @ 01:41	Γι' αυτό ποτέ δεν πήγα σε τσίρκο... Καλημέρα κουκλίτσα μου... Πανέμορφη σε βρίσκω... ::smile.::
άχρωμη πινελιά 22-12-2006 @ 02:35	με πληγώνουν τέτοιες εικόνες...τι κάνουμε όμως γι αυτό? καλημέρα και χρόνια πολλά
Spartinos 22-12-2006 @ 02:35	ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ 22-12-2006 @ 03:47	Μαριάνα πάντα η γραφή σου με γοητεύει… Καλημέρα και καλές γιορτές να περάσεις… ::smile.::
μπρουχίτα 22-12-2006 @ 04:42	με έκανες χώμα... πολύ καλό......
nicolas 22-12-2006 @ 05:47	Τι έγραψες πάλι...τι έγραψες...
MARGARITA 22-12-2006 @ 10:09	Υποκλίνομαι στον πόνο καλή μου....μου χαρίσθηκε απλόχερα....νοιώθω λοιπόν...τις ευχές μου ::smile.::
Adagio in G minor 16-01-2007 @ 14:26	http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=35351
meursault 16-01-2007 @ 19:17	το σαλιο -ως ειδημων - να σας πω...μες στις πληγες σου πεισμωνει και ο ιδρωτας που κυλα δυο γυρες , τρεις κι ανηφορια στο μετωπο το δακρυ σου κυκλωνει το φτερο φτιάχτηκε από καημό και μεράκι κι όσο γυρνάς στο ρυθμο που λιμνάζει στ'αυλακι θαρθει μόλις η ωρα ένα πήδο για να δώσεις τή θηλιά που γλυστρά σε αστερι θε να χωσεις γιατί αυτο, το ασυνηθιστα ισχνο που σε κονταινει ειναι ο ισκιος της φωτιας που μεσα σου ζεσταινει το πρωτο βημα ειναι η φόρα το δευτερο δεσμα δεν εχει παρα μονο του οριζοντα τη θλίψη..εισαι αγαπημενη...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο