| |
balistreri
12-01-2007 @ 06:47 | Επίσης!!! Υ.Γ. Το έγραφα την ώρα που σχολίζες αυτό που έγραψα εγώ. | | Ηλιαχτίδα
12-01-2007 @ 07:03 | ::smile.:: ΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧ τι θα σας κανω εδω μεσα............... παραπονιάρηδες..........
το μικρο μου χαμογελάκι σημαινει οτι κατι μαρεσει πολυ.........
απλα εκφράζομαι και με φατσάκια πολλες φορες...
γιατι μαρεσουν......
εχουν μια παιδικοτητα... που μας λειπει......... | | MARGARITA
12-01-2007 @ 07:21 | Δυνατό και όμορφο και αληθινό....
μου άρεσε πολύ Θρακιώτη... ::smile.::
Θα έβαζα τίτλο " Ονείρων παράταση" ::wink.:: | | Ζήνωνας
12-01-2007 @ 11:48 | Λιτό κι όμως δυνατό. Κρύβει μέσα του αλήθειες. Συμμερίζομαι τα γραφόμενά σου, έτσι πιστεύω κι εγώ.
Συμφωνώ και με τον εναλλακτικό τίτλο που έσωσε η Margarita.
Να' σαι καλά. Καλό σου βράδυ. | | ~ Εφυγα ~
12-01-2007 @ 14:20 | Διακρίνω ότι υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα στο θέμα κλάμα για σένα Σπάρτακε..... Αν και δεν είναι απαραίτητο να δακρύζει κανείς για να είναι και άξιος ονείρων και όμορφων στιγμών, εν τούτοις θα σου πω ότι το κλάμα είναι το καλύτερο καθαρκτικό στις περιπτώσεις που η ψυχή έχει γεμίσει "λέπια".....
Κι αν δεν μπορείς τώρα να κλάψεις.... είναι που επιβάλλεις τη "σιωπή"
Κλάψε.... όχι με τη βία.... πραγματικά. ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
