| |
Ταξίδια πηγαίνω,
στη γη ξαποσταίνω
και βλέπω τον ήλιο
να μου γελά.
Περίεργες φάτσες
μου κάνουν γκριμάτσες
μα τίποτα τώρα
δεν με χαλά.
Αφήνω σκοτάδια,
με πόλεις, λιβάδεια
και σαν τους ανέμους
τραβώ μπροστά.
Θεός μου τ΄αστέρια,
τα πιάνω στα χέρια
κι αυτά μου μιλάνε
μες την καρδιά.
Δεν ξέρω το τέλος,
δεν είμαι πια μέλος
της όποιας φατρίας
μας τυραννά.
Δεν έχω πατρίδα,
μονάχα ελπίδα,
να μη σταματήσω
στο πουθενά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
