Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Όταν θα φύγω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130784 Τραγούδια, 269462 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Όταν θα φύγω
 «Να ξέρεις πάντα το πότε και το πώς» Μανόλης Αναγνωστάκης
 
Όταν θα φύγω θέλω άρπες και βιολιά
νότες σπαρμένες να ανθίζουν μελωδίες
κάθε ελπίδα ν’ αρμενίζει στ’ ανοιχτά
τους ποιητές ν’ εγκυμονούνε ραψωδίες

Θα ‘ναι μια μέρα λαμπερή και σμαραγδένια
σε θάλασσα ακύμαντη θα τρέχει ο ουρανός
το χώμα θα καρποφορεί μια γη παραδεισένια
κι ο άνεμος θα έρχεται απ’ το νοτιά γλυκός

Κάπου μακριά θ’ ασημοφέγγουν οι ευχές μου
για τη ζωή π’ οδοιπορεί πάντα θλιμμένη
για τις αλήθειες που δεν γίνανε δικές μου
και για εκείνη που στο τέρμα μ’ αναμένει

Θ’ αναπολήσω την απύθμενη σιωπή
τους δρόμους που διέσχισα με βήματα δειλά
το φως να διασκορπίζεται στο στέμμα της αυγής
τις νύχτες που τα όνειρα με κούρσευαν κρυφά

Σαν ερημίτης διάβηκα διαμέσου των σκιών
σ’ ανήλιαγα πορεύτηκα περήφανα υπόγεια
με παρεκκλίσεις πάντοτε επαίσχυντων στιγμών
στων λαγνοφόρων ηδονών τα στολισμένα λόγια

Συνάντησα για μια στιγμή ανθρώπινες πορείες
τα πρόσκαιρα τους όνειρα μου ντύσαν την καρδιά
μα στον καιρό γυμνώθηκαν όλες τις ουτοπίες
κι αντίκρισα τα λόγια τους να περπατούν βουβά

Θυμάμαι υπηρέτησα στο θηλυκό για λίγο
στο σώμα της διαβήκανε αμέτρητες σκοπιές
μα σαν κατέφθασε η στιγμή που έπρεπε να φύγω
πίκρα βαθιά φαρμάκωσε όλες τις αγκαλιές

Ότι στις λέξεις χάραξα θα σβήσει στο κενό
δεν επαιτούσα λύτρωση μές την αθανασία
αρκεί π’ αναρριχήθηκα στης σκέψης το γκρεμό
κι απ’ τα τραγούδια των σοφών μετάλαβα ουσία

Ούτ’ ένα δάκρυ να μην ντύσει την οδύνη!
Ο θάνατος μου στη ζωή χρόνια θαμμένος
κι αν ούτε ίχνος απ’ όσα αγάπησα δεν μείνει
αρκεί πού διάβηκα απλός κι ερωτευμένος

Μετέωρος Άγγελος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.shortstory.gr
 
Ζήνωνας
17-01-2007 @ 07:31
" ... κι αν ούτε ίχνος απ’ όσα αγάπησα δεν μείνει
αρκεί πού διάβηκα απλός κι ερωτευμένος."

Όμορφο το ποίημα σου. Μα ακόμα πιο όμορο το νόημα της τελευταίας φράσης!

Να'σαι καλά και να γράφεις πάντοτε τόσο όμορφα. Λόγια απλά, λιτά που μιλάνε στην καρδιά αμέσως.
Καλό απόγευμα.
ΑΜΕLIE
17-01-2007 @ 07:40
::angel.::
kapnosa-v-ainigma
17-01-2007 @ 08:03
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: Tι ταλέντο !!!!Πανέμορφο αγγελάκι μου!
ΛΙΑ
17-01-2007 @ 08:12
Εξαίσιος!!!!!!! Πολύ φτωχές οι λέξεις μου γι' αυτό το πλούσιο ποίημα.Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας... ::rol.::
Spartinos
17-01-2007 @ 09:29
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!
Αγνή
17-01-2007 @ 10:02
Εφηβικά ερωτικό, υπέροχο.
ΑΙΟΛΟΣ
17-01-2007 @ 10:24
Σαν ερημίτης διάβηκα διαμέσου των σκιών
σ’ ανήλιαγα πορεύτηκα περήφανα υπόγεια
με παρεκκλίσεις πάντοτε επαίσχυντων στιγμών
στων λαγνοφόρων ηδονών τα στολισμένα λόγια

Υπέροχο Μετέωρε Άγγελε…
Από τα ποιήματα που μένουν…
Αν και πεσιμιστικό εκ πρώτης όψεως, αποπνέει φως… Καταλαβαίνεις θαρρώ…
Καλησπέρα και να είσαι καλά να μας χαρίζεις τόσο όμορφα ποιήματα…
annaΤi
17-01-2007 @ 14:17
"Ούτ’ ένα δάκρυ να μην ντύσει την οδύνη!
Ο θάνατος μου στη ζωή χρόνια θαμμένος
κι αν ούτε ίχνος απ’ όσα αγάπησα δεν μείνει
αρκεί πού διάβηκα απλός κι ερωτευμένος

Μετέωρος Άγγελος"

κρατώ αυτό, ως απάντηση...
στον Αναγνωστάκη.

Vangos
17-01-2007 @ 14:47
Εξαιρετικό! Μού άρεσε πάρα πολύ η τελευταία στροφή! ::up.::
Γιώργος_Ευθυμίου
17-01-2007 @ 16:09
Απίθανος χειρισμός της γλώσσας...
::up.::
σ ευχαριστώ για αυτό που διάβασα!
Βαγγέλης Γαλανόπουλος
18-01-2007 @ 00:12
εξαιρετικο!! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο