Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θραύσματα τρίστιχα
 Εικόνες ασύνδετες, ξέφτια σκέψεων, σπαράγματα λέξεων... σαν τη ζωή όταν της λείπει η άρθρωση... καλησπέρα σας
 
Βάδιζα με προσήλωση αλλά δε γνώριζα
Κενές ελπίδων οι διαδρομές εκείνες,
που στο κατώφλι μου εξόκειλαν.
--------------------------
Στους μαύρους των ματιών σου κύκλους
ανέγνωσα της μοίρας τα τερτίπια …κι ύστερα
δάκρυ καυτό μουτζούρωσε τα δρώμενα
--------------------------
Τέσσερα τριαντάφυλλα
Όσα τα χρόνια
που με πλήγωναν τ’ αγκάθια τους
--------------------------
Σπασμένα παιδικά παιχνίδια
τα όνειρα στοιχειώνουν… κι η ελπίδα
θραύσμα… της ήττας απολίθωμα.
--------------------------
Ω! μην ακροβατείς στο χάος της μέρας
Της επικράτειάς μου οι λεωφόροι
συγκλίνουν στα μοναχικά μου αδιέξοδα.
--------------------------
Κι αν ήταν κάποτε ωραίο το πέταγμά μου
ήταν ωραίο… μόνο γιατί στα μάτια σου
έλαμπε εκείνη η περηφάνια του οδοιπόρου.
--------------------------
Δε σου στερώ τη θύμηση καρδιά μου
εδώ πατάς, εκεί πουλί και δρόμος
και χρόνος άπλετος να φέγγει τη συνήθεια.
--------------------------
Σωστό, είσαι του λάθους μου το άλλοθι
Είσαι η μάταιη κίνηση του ποταμού μου
όταν ακολουθεί τις παρακάμψεις
--------------------------
Αεί ο θεός ο Μέγας γεωμετρεί
και η κλεψύδρα σώνει την υπομονή της
Βάδισε καλέ μου χρόνε στης επιείκειας την οδό
--------------------------
Άνεμος του Νότου σκαρώνει αποδράσεις,
γαλάζια μαντήλια ανεμίζει, σήματα με πτυχές,
για να διαβάζεται η αναχώρηση μ’ ευκρίνεια.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 8
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      blue velvet
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
Ηλιαχτίδα
18-01-2007 @ 10:12
Καλησπέρα Στέλλα μου...
"άνεμε του Νοτου".... ::smile.:: ::love.::
seizeTHEday
18-01-2007 @ 10:30
"Άνεμος του Νότου σκαρώνει αποδράσεις,
γαλάζια μαντήλια ανεμίζει, σήματα με πτυχές,
για να διαβάζεται η αναχώρηση μ’ ευκρίνεια."
Ααα, όλα κι όλα, εγώ μένω σ' αυτό!

Όσο για τον "σχολιασμό",
είμαι φαν του Παλιοχαρακτήρα όταν σε σχολιάζει
και έτσι περιμένω ανυπόμονα το σχόλιο του!

Καλά εντάξει μη φωνάζεις, αφήνω και το δικό μου σχόλιο:
::love.::
… αυτό φτάνει;
::hug.::
Μαζί με αυτό;
KTiNoS
18-01-2007 @ 10:35
::wink.::
« Ακρόνειρο »
18-01-2007 @ 11:05
Ο τίτλος παίρνει βραβείο Νόμπελ.
Το υπόλοιπο παίρνει τον τίτλο.
"Βραβείο Νόμπελ"

Στέλλα μου άρεσες πολύ σήμερα.
ΑΙΟΛΟΣ
18-01-2007 @ 12:01
Σωστό, είσαι του λάθους μου το άλλοθι
Είσαι η μάταιη κίνηση του ποταμού μου
όταν ακολουθεί τις παρακάμψεις

Τι να πω Στέλλα..? Οι στίχοι σου καρφιά εντός μου…
Όλα υπέροχα… Την ::love.:: μου...

Είσαι η μάταια ανίχνευση μου στο απέραντο γαλάζιο,
στο πλάνο κοίταγμα του φεγγαριού που όλο με πληγώνει
γιατί ποτέ μου δεν κατάφερα στο φως σου να διαβώ
ποτέ μου δεν κατάφερα ολόγιομο να σ΄ αντικρίσω…
deti
18-01-2007 @ 12:26
"Κι αν ήταν κάποτε ωραίο το πέταγμά μου
ήταν ωραίο… μόνο γιατί στα μάτια σου
έλαμπε εκείνη η περηφάνια του οδοιπόρου."
Κοπέλα μου..
Τι να σχολιάσω;! ::up.:: ::smile.:: ::up.::
anadampapadam
18-01-2007 @ 12:29
Σωστό είναι του λάθους μου το άλλοθι
και λάθος μέγα όταν θα μείνει
μοιραίο πρόσχημα....
marakos1948
18-01-2007 @ 13:41
::up.::
Αστρογιογγι
18-01-2007 @ 13:58
Κι αν ήταν κάποτε ωραίο το πέταγμά μου
ήταν ωραίο… μόνο γιατί στα μάτια σου
έλαμπε εκείνη η περηφάνια του οδοιπόρου.
Δε σου στερώ τη θύμηση καρδιά μου
εδώ πατάς, εκεί πουλί και δρόμος
και χρόνος άπλετος να φέγγει τη συνήθεια.
Αγαπημενο
αγαθομανής και επιπολαία
18-01-2007 @ 14:59
Αγαπητή jastawoman, υπέροχο, όπως όλα σου. Ελπίζω να έλαβες το μήνυμά μου. Σχετικώς, πάρε και μια φατσούλα: ::kiss.::
Palioxaraktiras
18-01-2007 @ 15:17
Ρε στελλα σταματα να με κανεις να νοιωθω λιγος και για σχολια
Αει χεσου πια
Πληρωνω εγω την εκδοση των ποιηματων σου και μισα μισα τα κερδη Η φημη ολη δικη σου
Φιλιαααααααααααααα εισαι φανταστικη
fevroni
19-01-2007 @ 02:05
Έξοχα όλα....μπράβο ρε συ! Μπράβο!

...κρατάω φυλαχτό.....

Αεί ο θεός ο Μέγας γεωμετρεί
και η κλεψύδρα σώνει την υπομονή της
Βάδισε καλέ μου χρόνε στης επιείκειας την οδό.
joyous
19-01-2007 @ 04:49
μόνο εσύ μπορείς να εξ"αρθρώσεις" τη σπείρα που μαστίζει τη δυσλειτουργία της ζωής.... αφήνομαι στους στίχους σου, παρασύρομαι απο το εγκαλλώπισμα της ψυχής σου...
είσαι υπέροχη!!! ::love.::
flying_libido
19-01-2007 @ 11:09
ΑΝΤΙ ΑΛΛΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ (αφιερωμένο εξαιρετικά το παρακάτω πόνημα του Κωστή Γκιμοσούλη (γ. 1960)

Ένα πετυχημένο ποίημα

Να γράψεις ένα πετυχημένο ποίημα
δεν σημαίνει απαραίτητα
πως είσαι κάτι παραπάνω από τους άλλους.

Ούτε
άμα γράψεις ένα πετυχημένο ποίημα
σημαίνει αναγκαστικά
πως έχεις κότσια.

Κότσια έχουν
οι πυροτεχνουργοί
οι εργολάβοι κηδειών
κι οι ακροβάτες.

Να γράψεις ένα πετυχημένο ποίημα
σημαίνει μονάχα αυτό :

Σφραγίζεις τέλεια ένα χαλασμένο δόντι.

Δηλαδή
κλείνεις με κάτι στέρεο
τον άδειο χώρο
που έχει καταλάβει ο πόνος.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο