melomenos
22-01-2007 @ 03:53 | πολύ ωραίο, υπέροχη γραφή! | |
annaΤi
22-01-2007 @ 04:16 | γλυκειά μελαγχολία,
εύγλωτης σιωπής
κι επώδυνο θρόισμα,
των πολλαπλών μας
εαυτών...
Όμορφο χρήστο....
ζήμωση εικόνων και εννοιών
από της επιλεκτικής μνήμης
το ντουλάπι... :-) Καλό μεσημέρι... | |
Ηλιαχτίδα
22-01-2007 @ 04:17 | πολυ ωραιο Χρήστο ::smile.:: | |
Μαρία Χ.
22-01-2007 @ 04:29 | Χωρίς σχόλιο.. Καλή σου μέρα Χρήστο... | |
agrampeli
22-01-2007 @ 04:43 | πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: | |
Goldy
22-01-2007 @ 04:44 | Μπράβο βρε Χρήστο μου...
Πάρα πολύ καλό... ::yes.:: | |
ΚαΤερίνη
22-01-2007 @ 07:15 | ... μόνη μου τόλμη ανέκαθεν η ποίηση
μέσα της πάντοτε έκλεινα- στα μαλακά της σπάργανα-
όλα τα «θα θελα» μου…
Υπέροχο! ::yes.:: ::smile.:: | |
ΑΜΕLIE
22-01-2007 @ 10:42 | ::smile.:: | |
Spartinos
22-01-2007 @ 14:28 | Υπεροχο Χρηστο ::up.:: | |
AETΟΣ
22-01-2007 @ 15:27 | Με τους ::up.:: | |
storm
22-01-2007 @ 16:05 |
Δεν έχω λόγια...μου άρεσε πάρα πολύ
μόνη μου τόλμη ανέκαθεν η ποίηση
μέσα της πάντοτε έκλεινα- στα μαλακά της σπάργανα-
όλα τα «θα θελα» μου…
Η μεγαλύτερη τόλμη,
να ξοδεύεσαι και να αφήνεσαι εκτεθιμένος
μέσα από τις λέξεις...
::love.::
| |
 |
