Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άρνηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130460 Τραγούδια, 269383 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άρνηση
 Ζούμε για τους άλλους μέχρι να ελευθερωθούμε από αυτούς...
 


Διστάζω να γράψω
Σίγουρη δεν είμαι πια για τίποτα
Μέσα μου έχει ξαναξυπνήσει το απόλυτο
Ό,τι χρειάζεται για να εξολοθρευτείς
μόνος σου
Το ζάρωμα της ακατανόητης ενοχής
κάθε φορά που με βλέπεις
Το καμίνι που σου έχτισα μέσα μου
για να γίνεις στάχτη
Γιατί πια το ξέρω,
ο κόσμος είναι πλασμένος όχι από χώμα
Το χώμα είναι ζωντανό,
το νιώθεις όταν ξαπλώνεις
την άνοιξη πάνω του,
όταν βρέχει το φθινόπωρο
Ο κόσμος είναι από στάχτη
Έχω τη γεύση στο στόμα μου
Ακόμα κι όταν σε φιλάω
Γιατί δεν σ' άφησα;
Γιατί δεν έφυγα;
Εξάντλησα ενσυνείδητα τα πάντα
Να φυτρώσουν στα σκοτεινά του εαυτού μου
Να γίνουν βιώματα της απώλειας

Θυσία
Άρνηση
Συντριβή

Έρμαιο,
αρπαγμένη από νύχια που δεν είδα ποτέ...













 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

είμαστε ο καθρέπτης όπως και το πρόσωπο μέσα του...είμαστε πόνος και αυτό που θεραπεύει τον πόνο...
 
melomenos
22-01-2007 @ 08:06
πολύ ωραία η έκρηξή σου!
καλησπέρα σου
Ηλιαχτίδα
22-01-2007 @ 09:07
πάρα πολυ ωραιο ::smile.::
αγαθομανής και επιπολαία
22-01-2007 @ 09:15

Γλυκό και λυπημένο, χωρίς κουράγιο επιστροφής ::kiss.::
ΑΜΕLIE
22-01-2007 @ 10:38
Εξαίρετο.
χρήστος
22-01-2007 @ 13:19
πολύ πολύ όμορφο, καλησπέρα
justawoman
22-01-2007 @ 14:10
Καλησέρα Θύελλα
ακόμη και την απελπισία
έχεις ξεχωριστό τρόπο
να την εκφράζεις!
Spartinos
22-01-2007 @ 14:17
πολυ καλο ::smile.::
seizeTHEday
22-01-2007 @ 15:08
Πολύ δυνατή η Άρνηση σου...
Καλό σου ξημέρωμα!
::hug.::
Goldy
23-01-2007 @ 02:17
Δες το μωρέ κι από την άλλη...
Θα λάμψει και θα πάρει ζωή...
Όπως και να ΄χει μου άρεσε... ::yes.:: + ::wink.::
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
23-01-2007 @ 02:33
Και να ελευθερωθείς από τους άλλους,πάντα θα μένουν οι τύψεις που έχουν προλάβει να σε φορτώσουν...
Άντε φτιάξε βαλίτσα τώρα εσύ storm!
Αγνή
23-01-2007 @ 02:37
Το τέλος δεν χρειαζόταν καν θεωρώ.
Έως την λέξη συντριβή..
ήταν ωραιότατο και άρτιο ήδη!
CHЯISTOS P
23-01-2007 @ 04:33
Συμφωνώ με Goldy,
Παρ’ όλα αυτά η άρνηση είναι ένα στοιχείο αυτοάμυνας, αρκεί να μην συνδυάζεται με την μεμψιμοιρία.
Πολύ καλό το γραπτό σου
agrampeli
23-01-2007 @ 05:11
πολύ καλό ::yes.::
nicolas
23-01-2007 @ 05:59
Συμφωνώ με Αγνή...πολύ όμορφο...
Μετέωρος Άγγελος
25-01-2007 @ 04:01
Υπέροχο και βαθύ οσο λίγα που έχω διαβάσει!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο