| |
| | Αναμνήσεις της ψυχής |  | | | Τι είναι δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν;Που μοιράστηκαν τα πάντα.Που αντάλλαξαν όρκους αιωνιότητας;Δυο ξένοι ήταν,πριν γνωριστούν,και τωρα που χώρισαν οι δρόμοι τους,πάλι ξένοι είναι.Τι μένει;Οι αναμνήσεις.Αυτές είναι δικές μας.μόνο δικές μας. | | |
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.
Κάθε φορά που σκέφτομαι πως θα 'ταν η ζωή μου
Χωρίς σχεδόν να έρχονται αναμνήσεις της ψυχής,
Θα έπνιγα τον πόνο μου σίγουρα στη σιωπή μου,
Και συ θα ήσουν όνειρο άπιαστο της στιγμής.
Κάθε φορά που θα σε δω χωρίς να σου μιλήσω,
Νομίζω ότι σ' έχασα μα ότι είσαι εδώ, και θα 'θελα
Να μύριζα το όμορφο κορμί σου, λάγνα μορφή,
Πώς θα 'θελα στο σώμα σου να μπω.
Δεν ξέρω αν είναι έρωτας, αν είναι αυταπάτη
Η αν η παρουσία σου ταράζει τη σιωπή.
Ξέρω οι αναμνήσεις μας δεν ήτανε απάτη
Και πως του χρόνου η τροχιά σταμάτησε εκεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
GIA PANTA
11-09-2004 | Πράγματι..μένουν μονάχα οι ανμνήσεις...καλές ή κακές πίανουν τόπο!!! | | Αγνή
14-09-2004 | Οι αναμνήσεις είναι δικές μας αλλά μερικές φορές σκέφτεσαι τι να τις κάνεις! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
