| |
| | Όταν κρίνεις την αγάπη |  | | | Σε κάποιον ανεκπλήρωτο και φθοροποιό έρωτα του παρελθόντος. | | |
Όταν κρίνεις τη αγάπη που σε έχει αναστήσει,
Και σε έβγαλε απ' την θλίψη, κάποτε παλιά,
Σκέψου μήπως υποφέρεις, και φθορές μονάχα φέρνεις
Μες στου χρόνου την τροχιά.
Άσ' τον να μας αγκαλιάσει, μη ζορίζεσαι
Και με σκέψεις παρελθόντος μη σκοτίζεσαι,
Γιατί θα το μετανιώσεις κι όταν κάτι θες να νιώσεις
Δεν θ' αφήνεσαι.
Όταν θέλεις να μιλήσεις, κάπου να παρανομήσεις,
Και η τρέλα σου κυριεύει τον νου και τα μυαλά,
Σκέψου λίγο πως μονάχη δεν θα κάνεις τίποτα
Και ο πόνος στην καρδιά σου θα περνά ανύποπτα.
Άσ' τον να μας αγκαλιάσει, μη ζορίζεσαι
Και με σκέψεις παρελθόντος μη σκοτίζεσαι,
Γιατί θα το μετανιώσεις κι όταν κάτι θες να νιώσεις
Δεν θ' αφήνεσαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγνή
11-09-2004 | Μακάρι να μπορούσαμε...Μου άρεσε πολύ! | | annaΤi
11-09-2004 | Θα συμφωνήσω με την ʼγνή & θα τραγουδήσω το..." Θεωρία μα και πράξη,μια ζωή στην ίδια τάξη.." ;-) | | Ανώνυμο σχόλιο
14-09-2004 | Καταπληκτικό. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
