| |
| | είσαι κοντά μας,δίπλα μας,μέσα μας |  | | | για μια αγγελική ψυχή ξεχωριστή,που τις πρέπουνε τιμές | | |
Ηταν ανείπωτες οι στιγμές της θλίψης γλυκειά μου,όταν ξαφνικά έφυγες για πάντα για τ αστροστόλιστα λιβάδια τ ουρανού.Ητανε στιγμές που άρπαζα την τανάλια και ξερίζωνα δόντια για να ξεπεράσω τον πόνο που βολόδερνε στα σωθηκά μου.Ενοιωθα μισός χωρίς την δική σου ανάσα δίπλα μου,ένοιωθα πως ολάκερος ο κόσμος ειχε γίνει μια παγωμένη εικόνα χωρίς ζωή καί κίνηση.Ησουνα κάπου αλλού πιά και εγώ ο τρελλός έτρεμα μηπως μου κρύωνες εκεί κάτω στα ριζά του κυπαρισιού,έτρεμα με κάθε μπόρα μη μου βραχείς .Σου μιλούσα ακουμπώντα το αυτί στο δέντρο που οι ρίζες του χάιδευαν τα μαλλιά σου και αποκριση δεν έπαιρνα.Εφευγα με σκυφτό το κεφάλι,αδάκρυστος,παγωμένος,μόνος για το πουθενά.
Δεν είχα το θάρρος να σε ακολουθήσω στον δικό σου κόσμο,πιότερο αισθάνθηκα πως έπρεπε να φροντίσω τους τρείς αρρώστους μου και να είμαι κοντά στα πλάσματα που μαζί φέραμε σε τούτο τον φθαρτό κόσμο.Δειλία?..αυτοσυντήρηση?..δεν ξέρω,πάντως δεν το αποτόλμησα παρά του οτι σ αγαπούσα τόσο πολύ.
Χθές ενώ μιλούσαμε για σένα μαζί με εκείνη που με συντροφεύει εδώ και ένα χρόνο και που σε τιμά μαζί μου, ένα ρεσώ που καίει πάντα διπλα στην φωτογραφία σου και στα φρέσκα λουλουδια που την πλαισιώνουνε,τρεμόπαιξε έντονα κάποιες στιγμες και φώτισε το γλυκό αγγελικό προσωπό σου,σε αντίθεση με τα άλλα που ειχανε σταθερή φλόγα.Σύμπτωση,? Δέν το ξέρω,εκείνο που ξέρω και στο υπόσχομαι είναι ότι πάντα θα μείνεις άσβεστη στην καρδιά μου και πάντα θα σε τιμώ.
Αλλωστε είσαι κοντά μας,δίπλα μας,μέσα μας αγαπημένη μας Μαρία
ο Μαράκος σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
Σελίνα
30-01-2007 @ 04:18 | αχ Μάριε ... | | agrampeli
30-01-2007 @ 05:12 | με συγγινείς μ΄αυτά που γράφεις ::yes.:: | | marakos1948
30-01-2007 @ 05:14 | δεν ξεχνιέται μια γυναίκα που έδωσε ψυχή και σώμα σ εναν άντρα και τον συντρόφεψε με την αγάπη της 23 όλοκληρα χρόνια.Δεν σβύνει απο την ψυχή και την μνήμη ποτέ! | | Αριάδνη20/08
30-01-2007 @ 05:47 | -ξεπερνώντας τα πρώτα δάκρυα- Εννοείται πως δεν ξεχνιέται πο΄τε μία τέτοια παρουσία... Μακάρι κάθε γυναίκα να είχε την τύχη να αγαπηθεί και να τιμηθεί τόσο ...
Α! Κ δεν υπάρχουν συμπτώσεις..........
::wink.:: | | marakos1948
30-01-2007 @ 05:54 | μακάρι και κάθε άντρας να είχε δίπλα του μια τέτοια υπέροχη ψυχή.
Εγώ ήμουνα τυχερός και για δεύτερη φορά
η ιστοσελίδα μου πάντα θα ειναι αφιερωμένη στη μνημη της
http://users.forthnet.gr/ath/mariosru/ | | Φαληρέας
30-01-2007 @ 06:31 | ::cry.:: Πολύ συγκινητικό! ::cry.:: | | Ζήνωνας
30-01-2007 @ 08:07 | Πολύ συγκινητικό Μάριε. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είναι σαν κι εσένα. Έχεις πολύ μεγάλη ψυχή!!! Εγώ πιστεύω πως τίποτα δε γίνεται τυχαία, σαφώς ούτε και η φλόγα. Ο Θεός είναι Μεγάλος. Μας δίνει σημάδια για να συνεχίσουμε να ζούμε. Μακάρι να' σαι πάντα καλά, το ίδιο κι οι ανθρώποι που έχεις δίπλα σου. Όταν κάποιος αξίζει, υπάρχει παντού κι ας μην είναι εκεί!!
Καλά να' σαι και να θυμάσαι τους ανθρώπους που έδωσαν τα πάντα για σένα. Είναι πραγματικά υπέροχο αυτό που έγραψες, μας άνοιξες τη ψυχή σου!
Καλό απόγευμα . . . | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
30-01-2007 @ 08:41 | .............. | | Aris4
30-01-2007 @ 09:52 | ::theos.:: ::love.:: | | silmariel
30-01-2007 @ 15:40 | ::hug.:: | | Άθη Λ.
30-01-2007 @ 16:23 | με συγκινείς Μάριε.. πάντα με συγκινείς όποτε σε διαβάζω...
και εσένα και την καρδιά σου...
να είσαι καλά να γράφεις και να εμπνέεσαι από την αγάπη τη καρδιάς σου.... | | marakos1948
30-01-2007 @ 23:00 | να είμαστε και οι δύο καλά καλή μου Αθη,..για να είμαι καλά.Η ευτυχία μοιαζει με τους Χιώτες..πάνε δύο, δύο.
Ευχαριστώ ολους τους φιλους και τις φίλες για την ευαισθησία που δείχνουνε για τους αλίμονους της ζωής και τα καλα τους λόγια για την μετριοτητά μου | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
