| |
| | Άτιτλο Στυγερό Έγκλημα |  | | | Μακάριοι Οι Στοιχειωμένοι... | | |
Πεθαμένος ή ζωντανός; Ή και τα δυο; Και ποιο είναι το προτιμότερο;
Αλήθεια, πόσο φθονερό μπορεί να θεωρεί κάποιος τον Θάνατο ώστε να επιλέξει τη Ζωή;
Περπατώ νεκρός, κείτομαι παντού…
Ξέρεις, εκείνο το κελί, το μεταφυσικό, ξέχασε τα κάγκελά του μέσα στο Δάσος… Τώρα μην πας… Γέμισε το Δάσος με άπειρα αόρατα κελιά και ο κόσμος τρέχει να τα δει… Να τα δοκιμάσει… Η θέα από’ κει είναι πολύ ωραία, λένε… Πολύ “ζωντανή”, κακομοίρη αναρχοαφελή… Πάρε πόζα και χαμογέλα ψευτοηλίθιε όμηρε-δεσμώτη… Το φόντο πίσω σου, με το Δάσος ακυβέρνητο, σκεπασμένο με υγρή ομίχλη, σε κουκουλώνει σιγά σιγά… Γρήγορα, χαμογέλα… Να φανούν τα σκούρα ξύλινα δόντια σου…
Περπατώ νεκρός… Κείτομαι αρχέγονος προφήτης ερινυών…
Μάτια πεθαμένα, καρδιά κουρδισμένη, ψυχή αναμνηστική φωτογραφία…
Σελήνη λυπημένη, ήλιος εξόριστος, αστέρια έτοιμα να ξεσπάσουν…
Πεινασμένες εντολές, σαν καθαρίστριες γυμνές, έχουν βαλθεί να καθαρίσουν το δωμάτιο του μυαλού μου… Φοράνε μάσκες αντιασφυξιογόνες και αντί για σκούπες κρατάνε νυστέρια… Θα στάξει παράδεισος απόψε…
Μα εκεί, στη πιο σκοτεινή γωνιά του δωματίου, κάθεται και με κοιτάζει ένα παιδί, με ένα μαστουρωμένο χαμόγελο και με βλέμμα αιμοβόρας ύαινας που μόλις ξέρασε τα αμάσητα σκουλήκια απ’ το στομάχι του θηράματος. Παιχνίδια στα πόδια του μεταξένιες τουλίπες, ξεχασμένα περιστέρια, μπουκαλάκια γεμάτα λύσσα και παγωμένα ακρωτηριασμένα δάχτυλα… Θα στάξει και κόλαση απόψε…
Ματαιοδοξία…
Η χώρα της ονειροπαγίδας…
Λιωμένα ξωτικά και μια σταγόνα εύφλεκτου αίματος…
Ανατρίχιασε, Παλίρροια, μα μην ξεθάψεις ποτέ το κουφάρι μου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία... | | | |
|
ΓιΟΥΛΗ_Τ
01-02-2007 @ 16:35 | Μα εκεί, στη πιο σκοτεινή γωνιά του δωματίου, κάθεται και με κοιτάζει ένα παιδί, με ένα μαστουρωμένο χαμόγελο και με βλέμμα αιμοβόρας ύαινας που μόλις ξέρασε τα αμάσητα σκουλήκια απ’ το στομάχι του θηράματος. Παιχνίδια στα πόδια του μεταξένιες τουλίπες, ξεχασμένα περιστέρια, μπουκαλάκια γεμάτα λύσσα και παγωμένα ακρωτηριασμένα δάχτυλα… Θα στάξει και κόλαση απόψε…
Ματαιοδοξία…
Γαμώ τις εικόνες..
Καλημέρα φιλαράκο. | | name_dsp
01-02-2007 @ 23:59 | Απαισιόδοξο και καταθληπτικό!
Ένα χαμόγελο για αντίδοτο! ::smile.:: | | Δήμητρα
02-02-2007 @ 02:36 | ''Θα στάξει παράδεισος απόψε…
Θα στάξει και κόλαση απόψε…
Ανατρίχιασε, Παλίρροια, μα μην ξεθάψεις ποτέ το κουφάρι μου…''
Μια καλημέτα θα πω απλά..
Τα άλλα τα είπες εσύ.
| | agrampeli
02-02-2007 @ 05:05 | πολύ πολύ καλό ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
