| |
Ο κόσμος μας, ματώνει
κι εμείς ψυχροί παρατηρητές
ο χρόνος μας, τελειώνει
η ώρα είναι για αλλαγές.
Τα λάθη μας, κοστίζουν
μα δεν αλλάζουμε' μεις μυαλό
τα άνθη μας, μυρίζουν
μα δε θα αντέξουν για καιρό.
Στο πλήρωμα του χρόνου . . .
[I]ρεφραίν[/I]
[B]Ζωγραφίζουμε μαζί το ξεθωριασμένο κόσμο
μ' ένα πινέλο και μπογιά μπαλώνουμε ελπίδες
χορηγούμε στην καμένη γη ρίζες από δυόσμο
ψάχνουμε μέσα στη βρωμιά να βρούμε τις αξίες.
Χρωματίζουμε εικόνες χαράς κι ευτυχίας
σ'ενα μονότονο, ψυχρό, κι-απάνθρωπο τοπίο
σταματούμε τώρα τα πλοκάμια ακολάσιας
ήρθ' η ώρα να βγάλουμε το ξένο προσωπείο. [/B]
Τα λόγια μας, χιλιάδες
τα βήματά μας όμως μικρά
οι ώρες συμπληγάδες
σκοτώνουν την κάθε μας λαλιά.
Τα μάτια μας κοιτάζουν
του κόσμου όλου την λησμονιά
τα δάκρυα μας στάζουν
θυμίζουν ίχνη απ' ανθρωπιά.
Στο πλήρωμα του χρόνου . . .
[I]ρεφραίν[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
