Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269580 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μόνος
 
Περνούν οι μέρες μου και πίσω τους μ'αφήνουν
μήτε τις χαίρομαι μήτε τις αγαπάω.
Τις σημειώνω σε νερά αγριεμένα
αφού μου'μάθαν μοναχά πως να πονάω.

Σκέφτομαι ... άραγε πώς θα 'τανε απόψε
αν δεν μετρούσα τη χαρά με τη σκιά μου;
Αν μου χτυπύσαν οι περαστικοί τις γρίλιες
κι έτσι, για λίγο, τρόμαζαν τη μοναξιά μου.

Όμως, αλοίμονο, τούτη δεν είναι λύση.
Πήγα σε φίλο για να πω μια καλησπέρα,
μια-δυο κουβέντες να μου πει μήπως γελάσω
-μα πάλι δάκρυσα- κι αυτός μ'έκανε πέρα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ό,τι αξίζει να το κάνεις, αξίζει να το παρακάνεις!
 
Ηλιαχτίδα
15-02-2007 @ 03:47
Τοτε δεν ειναι φίλος! ::mad.::

Να ρχεσαι σε μενα οταν θες να δακρυζεις....
Εγω τους αγαπώ ολους.. ::rol.::
ΛΙΑ
15-02-2007 @ 03:53
ελπίζω η δική μας η παρέα να σου δίνει λίγο χαρά κι ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη, να περνάς για να διαβάζουμε τα όμορφα που γράφεις, καλημέρα...
ΑΙΟΛΟΣ
15-02-2007 @ 10:20
Πολύ καλό Νίκο...
Καλησπέρα...
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο