Ηλιαχτίδα
15-02-2007 @ 03:56 | Θα τα εξομολογηθώ στη χτένα που λύνει τους κόμπους των μαλλιών μου..
Ξέρει από γόρδιους δεσμούς..
::up.:: | |
MARGARITA
15-02-2007 @ 04:06 | ::theos.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Τσακίρη Χαρά
15-02-2007 @ 04:15 | Φοβερη η αρχη........ απροσμενο το τελος!!!!
Τι εικονες ειναι αυτες που δημιουργεις???? Ξεπεταγονται μεσα απο καθε σου λεξη ...............και η τελικη σου φραση.... απιστευτα εξυπνη!!!
Γραφεις...... με ολη την σημασια της λεξεως..... πως να στο εξηγησω?
- Χορταστικα!!!!
| |
justawoman
15-02-2007 @ 04:39 | Πρόσεξε μικρό γιατί θα σε κατηγορήσω για ελιτισμό (και όχι για Ελυτισμό)... άκου να θέλεις άνεμο μόνο για την πάρτη σου!!!
Όσο για το σαρωτικό σου φινάλε... θα σου χαρίσω εγώ μια χτένα που να τους λύνει τους γόρδιους, όχι να τους κόβει... μη μας μείνεις καραφλή, κόψε - κόψε!
Απίθανο πλάσμα φφφφιλιά ::love.:: | |
free falling
15-02-2007 @ 05:15 | Πραγματικά σαρωτικό.. | |
Αστρογιογγι
15-02-2007 @ 05:24 | Ετσι ειναι...!...(σαρωτικη) | |
TAS
15-02-2007 @ 05:29 | Tίποτα δεν άκουσες;
Kι όμως, όλην αυτή την ώρα εδώ μέσα
με άλλα κουβεντιάζοντας να πάρω λίγο αέρα
σε σένανε μιλούσα εκεί κάτω.
ότι δε σε προσφώνησα;
Mε ποιο απ' όλα τα Λερναία ονόματα
να σε πρωτοφωνάξω.
Όποιο κι αν κόψω αποζητώντας σε
φυτρώνει αμέσως άλλο.
Κ.Δημουλά. ::huh.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
15-02-2007 @ 05:36 | Αναστενάρης θρασύς σαρωτικός εκστατικός.. Μμμ..
Τι άνεμος λατρεμένος είναι αυτός ρε ψυχή μου..
Άκρως αποκαλυπτικός.
Την αγάπη μου.. | |
AceOfSpades
15-02-2007 @ 06:05 | ανεμοστροβιλί...
με πήρε και με σή...
πάω να φάω ένα μαγικό φασόλι να συνέλθω
Τα-νταχ | |
agrampeli
15-02-2007 @ 06:18 | Θα τα εξομολογηθώ στη χτένα που λύνει τους κόμπους των μαλλιών μου..
Ξέρει από γόρδιους δεσμούς..
πολύ ωραίο αυτό και έξυπνο ::yes.:: | |
KTiNoS
15-02-2007 @ 06:58 | Ο άνεμος δεν μπορεί να είναι θρασύς …
Ή ταξιδεύει τ΄ άσπρα πανιά
Ή μου χαϊδεύει τα μαλλιά
Ή μες στο κράνος μου τρυπώνει σιωπηλά
::smile.:: | |
justawoman
15-02-2007 @ 07:44 | Λοιπόν, αν και το έβαλα στην Έφη, διαπιστώνω ότι ταιριάζει γάντι στον ανεμοστρόβιλό σου... γι' αυτό... copy-paste
"Έχει και η ψυχή τον δικό της κονιορτό που εάν σηκωθεί μέσα μας αέρας, αλίμονο. Oι ορμές χτυπάνε στα παράθυρα, τα τζάμια θρυμματίζονται. Λίγοι ξέρουν ότι ο υπερθετικός στα αισθήματα σχηματίζεται με το φως, όχι με τη δύναμη. Kι ότι χρειάζεται χάδι εκεί που βάζουν μαχαίρι. Ότι ένας κοιτώνας με τη μυστική συνεννόηση των σωμάτων μάς παρακολουθεί παντού και μας παραπέμπει στην αγιότητα χωρίς συγκατάβαση.(...)"
(Ελύτης από το μικρό Ναυτίλο) | |
ΑΙΟΛΟΣ
15-02-2007 @ 10:25 | Αναστενάρης είναι αυτός εδώ ο αγέρας..
Χορεύει εκστατικά πάνω σ' αναμμένες φλέβες γυμνών προσώπων..
Φέρνει, άθελά του, μια κάθαρση στις σκέψεις,
μέσα από το τυφλό γαϊτανάκι του μ' ανάκατα μαλλιά..
Έχω μια αδυναμία στους ανέμους…
Ειδικά στους αναστενάρηδες…
Είναι υπέροχο… και το τελείωμα του καταπληκτικό…
Σαρωτικό θα έλεγα… με πήρε και με σήκωσε…
Καλησπέρα…
::smile.:: | |
« Ακρόνειρο »
15-02-2007 @ 14:00 | Έχουν γραφτεί τόσα για τον άνεμο!
Μα..
Ήρθες να αφήσεις αποτύπωμα δυνατό!
Το φινάλε σου ούτε με dna δε θα μπορέσουν,
να το αναλύσουν..
Απλά υπέροχο!
Καλησπέρα. | |
ofilia
15-02-2007 @ 14:22 | του άνεμου οι λέξεις σαν κοποι στο χτενι σου νυχτα Ελενη αναστερη...
ομορφο.. ::yes.:: | |
 |
