Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131237 Τραγούδια, 269575 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήλιος στο χαλί
 Απόψε ήθελα να σκοτώσω τη λάμπα του δρόμου
 
[align=center]Τα σκυλιά της ψυχής μου θα στείλω
να δαγκώσουν τις κορφές των βουνών
να δω απόψε το φεγγάρι
να ξεπροβάλλει
γρηγορότερα...[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή . . .
 
« Ακρόνειρο »
21-02-2007 @ 18:17
Είσαι απίστευτος φίλε.
Μόλις διάβαζα κάτι και λέω να στο δείξω..
Καλή σου μέρα.

Ο ΗΛΙΟΣ
'Eνα λαμπρό παρελθόν
κι ένα ακόμα λαμπρότερο μέλλον

Douglas R O Morisson

Ο 'Ηλιος μπορεί να είναι το κέντρο του δικού μας κόσμου, αλλά δεν είναι ένα τυπικό άστρο. Σε μία ειδικήσυνάντηση, που οργανώθηκε από το Αστεροσκοπείο του Παρισιού στο Moet et Chandon manor στο Epernay με την ευκαιρία της ολικής ηλιακής έκλειψης της 11ης Αυγούστου 1999, ο φυσικός του CERN Douglas R.O. Morrison έριξε φως στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του 'Ηλιου.

Τα άστρα δημιουργούνται από τεράστιες μάζες αερίων και σκόνης. Εξαιτίας διακυμάνσεων, διαμορφώνεται ένα κέντρο και τότε, εξαιτίας της βαρύτητας, συγκεντρώνεται σταδιακά όλο και περισσότερη ύλη μέχρι που δημιουργείται ένας πυρήνας, που έλκει ακόμα περισσότερα αέρια και σκόνη. Αυτός ο πυρήνας -το πρωτόαστρο- θα αρχίσει να θερμαίνεται. Κάτω από την επίδραση της βαρύτητας, το πρωτόαστρο θα συσταλεί και, εάν ο πυρήνας είναι αρκετά μεγάλος, πυρηνικές αντιδράσεις (σύντηξη) θα προκαλέσουν την ανάφλεξή του. 'Ετσι γεννιέται ένα αστέρι.

Πολλαπλά αστρικά συστήματα

'Ετσι φανταζόμουν ότι δημιουργούνται τα άστρα. 'Οταν κοιτούσα ψηλά στον ουρανό, έβλεπα τον 'Ηλιο μας σαν ένα μοναχικό άστρο και τον ουρανό γεμάτο από μονήρη άστρα. Η ιδέα των δυαδικών αστρικών συστημάτων με δύο άστρα να περιστρέφονται το ένα γύρω από το άλλο φαινόταν πραγματικά περιττή. 'Ετσι ήταν σοκ για μένα όταν έμαθα ότι μόνο το 15% των άστρων είναι μόνα τους, ενώ το 65% είναι σε ζευγάρια και το υπόλοιπο 20% είναι σε συστήματα των τριών ή και περισσότερων. Αυτό φαινόταν να αντικρούει την ιδέα ενός μεγάλου νέφους αερίων και σκόνης που συμπυκνώνεται.
Για μένα, η εξήγηση βρέθηκε σε μια από τις πρώτες φωτογραφίες που ήρθαν από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble (δες την εικόνα δεξιά). 'Εδειχνε μια περιοχή δημιουργίας αστέρων με Φροϋδική πολυπλοκότητα που εξηγεί τη γέννηση πολλαπλών αστρικών συστημάτων. Είμαστε τυχεροί που το δικό μας άστρο είναι ένα από τα μοναχικά.

Εικόνα περιοχής δημιουργίας αστέρων από το Διαστημικό Τηλεσκόποιο Hubble

Όταν γεννήθηκε ο 'Ηλιος, περίπου 4.600 εκατομμύρια χρόνια πριν, η αέρια μάζα του αποτελούνταν από 72% υδρογόνο, 24% ήλιο και το υπόλοιπο αποτελούνταν από μία ποικιλία στοιχείων, που είχαν δημιουργηθεί σχεδόν εξ'ολοκλήρου σε εκρήξεις σουπερνόβα και κατόπιν εκτινάχθηκαν στο σύμπαν. Η μάζα του 'Ηλιου είναι 2 x 1027 τόνοι, ή 2.000 εκατομμύρια εκατομμύρια εκατομμύρια εκατομμύρια τόνοι. 'Οταν δημιουργείται ένα άστρο, η συστολή του το κάνει να περιστρέφεται γρηγορότερα (όπως ένας αθλητής του καλλιτεχνικού πατινάζ όταν μαζεύει τα χέρια του κοντά στον κορμό του). 'Ενα τέτοιο Τ Tauri άστρο είναι εξαιρετικά λαμπρό για τη μάζα του. Παρ' όλα αυτά, καθώς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, αποβάλλει μάζα, χάνοντας έτσι περίπου 2.000 εκατομμύρια εκατομμύρια εκατομμύρια τόνους κάθε χρόνο. Σύντομα επιβραδύνεται, και σήμερα ο 'Ηλιος μας χάνει περίπου 20 εκατομμύρια εκατομμύρια τόνους το χρόνο (ή 700.000 τόνους το δευτερόλεπτο) με τη μορφή του ηλιακού ανέμου.

Ηλιακές εκλάμψεις

Αυτή η αστρική διάβρωση γίνεται ορατή κατά τη διάρκεια μια ολικής ηλιακής έκλειψης. Η ακτίνα του 'Ηλιου είναι περίπου 700.000 χιλιόμετρα, έτσι το εύκολα ορατό μέρος του ηλιακού ανέμου, που είναι ορατό κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης, εκτείνεται έξω από την επιφάνεια για περισσότερο από ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα. Κατά διαστήματα μπορεί να εμφανιστεί μια ηλιακή έκλαμψη.

Ο C. Cavadore από το ESO και οι
L. Bernasconi και B. Gaillard από το
Observatoire de la Cote d'Azur
πήραν αυτή τη φωτογραφία της έκλειψης
του ήλιου στις 11 Αυγούστου του 1999
στο Vouzier, που βρίσκεται μεταξύ Reims
και Nancy (Γαλλία, Champagne-Ardennes)

Η ολική έκλειψη της 26ης Φεβρουαρίου 1998. Αυτή η εικόνα αποτελείται από τρεις φωτογραφίες radial gradient που τράβηξε ο Jonathan Kern από το Williams College, και που επεξεργάστηκε και συνέθεσε αργότερα η Wendy Carlos. (Copyright 1998 Wendy Carlos και Jonathan Kern.)


Καλό σου βράδι.
Αστρόκηπος
21-02-2007 @ 18:28
Απ' ότι βλέπω μόνο εξωγήινους επηρέασα..!
Ευχαριστώ.
Δεν σου γράφω καλημέρα ή καληνύχτα,
γιατί δεν ξέρω σε τι φάση είστε τώρα στον πλανήτη σου...!
kapnosa-v-ainigma
21-02-2007 @ 20:37
xaxaxaa!!!! ::yes.::
Spinoza
22-02-2007 @ 00:47
Οι εικόνες σου υπέροχες, σφιχτές και συγχρόνως παλλόμενες.
Nocturna_
22-02-2007 @ 01:45
Θέλω κι άλλο ! Καλημέραααα..
Palioxaraktiras
22-02-2007 @ 02:11
Ρε φιλε τι να διαλεξω??????
Τον τιτλο?
Τον υποτιτλο?
Το εργο?
Μ ενθουσιασες
με την Ελενη κι εγω
Θελω κι αλλο
Σελίνα
22-02-2007 @ 02:27
Με τον από πάνω μου ..
ka ti na
22-02-2007 @ 05:28
Ωραίο!!!
Αστρόκηπος
22-02-2007 @ 06:36
Παιδιά καλώς σας βρήκα! Όμορφο πράγμα να ξυπνάς και να μη θες να φας πρωινό..γιατί νιώθεις χορτάτος με τα παραπάνω σχόλια. (κι εννοείται πως δεν είναι γλυψιματικό! Έχω ξυπνήσει κάνα 3ωρο και δεν κατάπια ούτε καραμέλα..!)
deti
22-02-2007 @ 13:04
Πάρα πολύ όμορφο! ::smile.::
Αμάλθεια
09-11-2011 @ 21:27
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο