Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν υπάρχεις πια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130305 Τραγούδια, 269355 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν υπάρχεις πια
 Στις ψυχές που μας άφησαν ανάδελφους... Λυπάμαι που είναι λυπητερό, αλλά κάποιες καταστάσεις δεν μπορείς να τις παραβλέψεις αν θέλεις να είσαι ειλικρινείς με τα αισθήματά σου. Κι ένας λόγος παρήγορος είναι σαν χίλιες καλημέρες… (Στην Αριάδνη)
 
Δεν υπάρχεις πια

Ήσουν γειτόνι μου, ξαδέλφι μου, και αίμα μου
και ο μονάκριβος στερνός μου συγγενής μου,
κι ήσουν ο άνθρωπος που λάμπρυνε το βλέμμα μου
και η ασπίδα κι ο προστάτης της ψυχής μου.

Mες στη ζωή μου, τα μοιραία μόνο, στάθηκαν
να μου προσφέρουν αφειδώς πικρό ποτήρι,
μα κεί που όλα έλεγα πως χάθηκαν
ήσουν στο πλάι μου, εσύ, ακουμπιστήρι.

Ήσουν ο μόνος που υπέμενες τον χρόνο μου
κι είχες αυτιά, χαρά και θλίψη να ακούσεις !
κι ήταν ο λόγος σου το βάλσαμο στον πόνο μου
κι οι συμβουλές σου, οδηγός μου, στις συγκρούσεις.

-[I][B]Ε[/B]ίναι κακό, να θεωρείς πως τα τρεχούμενα
για μια ζωή θα παραμείνουν στα δεξιά σου !
κι έχει η μοίρα να σου φέρει προλαλούμενα,
που δεν μπορείς να φανταστείς μες στην καλιά σου [/I]-

Κι ήρθε, ξαδέρφι μου, ανεπάντεχα η μοίρα σου,
κι απρόκλητα σου είπε, πως θα χτίσει
στο σπιτικό σου, ταφική πλάκα στην θύρα σου,
πριν το αστέρι σου, λαμπρά, μεσουρανήσει.

Έφυγες πια, -δεν το πιστεύω-, κι είναι άδικο
που μια μακάρια σιωπή, πια, σε τυλίγει.
Έμεινα μόνη, σ΄ ένα απέραντο τρελάδικο,
μα πιο πολύ σε συλλογιέμαι, πού ΄χεις φύγει...

Δεν έχω πια, πού ν΄ ακουμπώ τον πόνο μου,
-κι είναι διπλός-, μα πού στο μνήμα να σε φτάσει !
Αχ να μπορούσα να σου μοίραζα τον χρόνο μου
κι εσύ να μοίραζες της μνήμες πού ΄χω χάσει !
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ο χορός της φθοράς
      Κατηγορίες
      Φιλία,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
« Ακρόνειρο »
25-02-2007 @ 17:10
Πριν σιωπήσω να πω μόνο ότι σε νιώθω..
Το λόγο άστον μη τον ψάχνεις..

Καλ ξ μέρα.
iokasth
25-02-2007 @ 17:18
Λυπητερό ,και δεν μιλώ..
Καληνύχτα.
ΝεφΕλλη
Ηλιαχτίδα
26-02-2007 @ 00:25
::cry.::
agrampeli
26-02-2007 @ 01:10
::cry.::
Άθη Λ.
26-02-2007 @ 02:39
είναι πολύ συγκινητικό αυτό που έγραψες ειλικρινές και αληθινό Χρηστο μου... την συμπάθειά μου...
balistreri
26-02-2007 @ 06:41
Κι όμως υπάρχει άνθρωπέ μου... Μέσα από αυτό που έγραψες... Αθάνατος... Κι αυτός κι εσύ...
ΑΙΟΛΟΣ
26-02-2007 @ 10:40
Στον πόνο πρέπει να στεκόμαστε δίπλα…
Συμμερίζομαι… όσο μου είναι μπορετό Χρήστο…
Θαυμάσια η δημιουργία σου αποτυπώνει της καρδιάς το σπάραγμα…
Να είσαι καλά φίλε… Καλησπέρα…
primavera
26-02-2007 @ 11:11
απλά, καλό βράδυ!
Aris4
26-02-2007 @ 13:21
Μπραβο Χρηστο ::sad.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο