| |
| | Το Κελί (παράνοια) - Μέρος 3ο |  | | | Βήμα 3ο... Ακόμα 2 βήματα... Όσο το δυνατόν συντομότερα... Και θα είναι τόσο αληθινά... | | |
Εγώ είμαι το Σκοτάδι…
Εγώ είμαι το Φως…
Εγώ είμαι ο Θάνατος…
Εγώ είμαι ο Άγγελος…
Κοιτάζω γύρω μου…
Ο άνθρωπος έφυγε…
Νόμιζε πως έφυγε… Δεν ήξερε… Δεν ξέρει…
Φαντάστηκε… Νόμιζε πως…
Πάλι εδώ θα γυρίσει…
Όλα Κόκκινα… Χειροπέδες από πλημμυρισμένες φλέβες δένουν πισθάγκωνα τις επιθυμίες…
Όλα Τυφλά… Μάτια βουρκωμένα από δάκρυα υποταγής παραμορφώνουν τον ορίζοντα της ζωής…
Όλα Μάταια… Περιοδεύων θίασος χωρίς σενάριο, δακρύβρεχτες ερμηνείες και κοινό μαύρα τριαντάφυλλα…
Το κελί στέκει αγέρωχο, πόρτα ορθάνοιχτη, κλειδαριά καλογυαλισμένη… Η μυρωδιά από τη κλεισούρα, σαν παραισθησιογόνο, με ζαλίζει, παραπατώντας με οδηγεί στις πύλες του μυαλού…
Ο άνεμος φέρνει πόνο… Ασφυκτική Παράνοια…
Δεν είμαι εδώ για να σκεφτώ…
Δεν είμαι εγώ ο ιδιοκτήτης του κελιού…
Δεν είμαι εγώ αυτός που κάθεται απέναντι από τη μοίρα του…
Εγώ είμαι ο Άγγελος του Σκότους…
Εγώ είμαι το Θανατερό Φως…
Εγώ είμαι η Παράνοια…
Σε περιμένω, άνθρωπε,
εσένα, που έκανες το λάθος και εμπιστεύθηκες το Σκοτάδι και το Φως,
να σου δώσω την λογική και την ζωή…
Την Παράνοια…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία... | | | |
|
Palioxaraktiras
26-02-2007 @ 16:58 | Thanx for the gift | | ΓιΟΥΛΗ_Τ
26-02-2007 @ 17:40 | Εσύ είσαι.
Και θα πας να τον βρεις εσύ.
Αρκεί να βγεις απ΄ το ανοιχτό κελί.
Απ΄ τον φόβο θανάτωσης της συνήθειας.
Έτσι το είδα.
Σκοτάδι και φως. Συνυπάρχουν. | | Tαπεινό χαμομηλάκι
26-02-2007 @ 19:06 | ! | | Ηλιαχτίδα
26-02-2007 @ 23:59 | ::oh.:: | | agrampeli
27-02-2007 @ 00:56 | ::cry.:: ::cry.:: | | TAS
27-02-2007 @ 09:49 | Βαρέθηκα τη μίζερη μου φύση
κανένας πια δεν λέει να ξεκουνήσει
κανένας πια δεν λέει να ξεκουνήσει,
αναμφιβόλως, δεν με χωράει ο τόπος ρε παιδιά
Άσιμος ::sad.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
