| |
[align=center][B]Απόδημουν τα λόγια μου
για να γλιτώσουν από της άρνησης
την χειμωνιά.
Δεν θα στα πω,όχι,
έχουν άλλη αξία σαν είναι αμόλυντα
από απαντήσεις.
Άγια και μαγική τούτη η απορία
που τρέφει τον έρωτα να μένει ζωντανός.
Δεν θα στα πω,όχι,
μα κι αν στα πω μισά τυχόν να είναι,
τα αισθήματα είναι τέκνα της ελπίδας,
και θέση στο παρών δεν έχουν.
Τα έχω πλύνει με τ'αθάνατο νερό
της λησμονιάς,
τα πάντα να ξεχνάνε την αυγή,
απ'την αρχή εσένα να ερωτεύονται.
Χάνει τις νότες η φωνή
και βλέμματα τις κάνει που όλα τα ρωτούν΄,
όλα τα εξομολογούνται μέσα από το
τραγούδι της σιωπής.
Στο παιχνίδι της αγωνίας,
ίσως όλα χαμένα μοιάζουν,
μα ποτέ δεν σκέφτηκαμε πως κάτι
ίσως κερδίζει.
Ο έρωτας που όλο και φουντώνει
και στο τόξο της ζωής άλλο ένα χρώμα να προσθέτει.
Σώπασε και εσύ με την σιωπή μου,
και γω θα σου τα πω με την σιωπή
και πάλι,
και πάνω που θ'αναρωτηθείς αν όλα
έχουν τελείωσει,
θα σου αρκεί μια λέξη, για να χαμογελάσεις,
που αυτό δεν είναι αλήθεια.
Στο καλοκαίρι της καρδιάς σου,
να δεις λοιπόν πως θα'ρθουν
και θα σημάνει ο καιρός
για νέες σιωπές.[/B][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 4
| | | | | | | |
|
