Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131533 Τραγούδια, 269627 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αφιέρωμα στους άνδρες
 
[align=center]Αφιερωμένο με αγάπη σε όλους τους άντρες του στιχοχωριού μας!
Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί που δεν πίστεψαν το παραμύθι ότι οι άντρες δε κλαίνε!


[B]Αφιέρωμα στους άνδρες[/B]

Φίλε μου άντρα, κάποτε
οι μεγάλοι σου είχαν πει:
«Οι άντρες δεν κλαίνε,
οι άντρες δεν τρομάζουνε ποτέ
πρέπει να είναι πάντα δυνατοί
και ότι νοιώθουν ποτέ να μη λένε ».

Μα όταν ρώτησες γιατί,
απάντηση δεν πήρες…
Απλά… τους πίστεψες!
Χαράχτηκαν τα λόγια εκείνα
βαθιά μες στη ψυχή σου.

« Έμαθες »
να ‘σαι άντρας δυνατός
ποτέ να μην φοβάσαι
να μη κλαις, να μη διστάζεις.
Ότι αισθάνεσαι, ότι σε συγκινεί,
βαθιά μες τη ψυχή, κρυφά να βάζεις.

……………………………..

Θα ‘θελα να σε δω
ελεύθερα να κλάψεις.
ότι σου αγγίζει την ψυχή
ποτέ βαθιά να μη φυλάξεις.
Θα σ’ αγαπώ ακόμα πιο πολύ
αν την ευαισθησία σου τη δείξεις
να γίνεις πάλι εκείνο το μικρό παιδί,
με ελεύθερη ψυχή, ξανά να φτερουγίσεις.

ΚαΤερίνη.
7.3.07[/align]

Άραγε πόσοι άνδρες δεν αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο και δεν εκφράζουν την ευαισθησία τους, ίσως για να μη φανούν αδύναμοι, ίσως γιατί τους μεγάλωσαν έτσι. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς, που στην παιδική του ηλικία να μην του έχουν πει τη φράση «οι άνδρες δεν κλαίνε».
Εδώ η φράση αυτή είναι συμβολική φίλοι μου και περικλείει πολύ περισσότερα από ένα κλάμα!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μονόλογοι
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω!
 
marakos1948
07-03-2007 @ 04:35
οι αντρες κλαίνε και μάλιστα γοερά ::cry.::
Άθη Λ.
07-03-2007 @ 04:37
"κι όμως κυρία μου.. κι οι άντρες κλαίνε"
καλημέρα Κατερίνα μου...
ποιος είπε ότι και οι άντρες δεν είναι ευαίσθητοι? άσχετα αν δεν μας το δείχνουν....
ΚαΤερίνη
07-03-2007 @ 04:46
Γεια σου Μάριε ::yes.::
Άθη μου, αυτό ακριβώς λέω, είναι πολύ ευαίσθητοι, αλλά δε μας το δείχνουν... Γιατί το κρύβουν;
AleXandros K.
07-03-2007 @ 04:46
Έτσι είναι Κατερίνα ::yes.::
Και εμείς κλαίμε και μάλιστα όταν υπάρχει πραγματικός λόγος....γι αυτό όταν δεις έναν άντρα να κλαίει σημαίνει ότι κάτι του ράγισε την καρδιά και αυτό μάλλον δεν παιρνάει ποτέ... ::cry.::
Άθη Λ.
07-03-2007 @ 04:50
το κρύβουν γιατί έτσι είναι το σύστημα..
ο άντρας πρέπει να' ναι δυνατός.. να μη λυγίζει με τίποτα.. να παραμένει όρθιος ακόμα κι αν ο αγέρας ξεριζώνει ολόκληρα δέντρα στο πέρασμά του... ο άντρας όμως... να παραμένει στη θέση του.. ακούνητος!
TAS
07-03-2007 @ 04:55
Ευχαριστούμε για το αφιέρωμα.Ανταφιερώνω σε σένα και σ' όσες το θέλουν...:
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης

Σαν πληγωμένος αετός, στην κάμαρά μας μπήκα
κι ούτε ανάσα, ούτε φως, ούτε αγκαλιά δεν βρήκα
Κι όπως σκεφτόμουνα πως άλλος σ'αγκαλιάζει
το πρώτο δάκρυ μου κατάλαβα να στάζει

Οσοι δεν πόνεσαν, άσ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου κι οι άνδρες κλαίνε

Με τσακισμένα τα φτερά έπιασα το ποτήρι
μα του χαμού σου η συμφορά με είχε παρασύρει
Κι όσο σκεφτόμουνα πως είσαι μακρυά μου
ποτάμια τρέχανε θολά τα δάκρυά μου

Οσοι δεν πόνεσαν, άσ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου κι οι άνδρες κλαίνε
::sad.::
Ηλιαχτίδα
07-03-2007 @ 04:54
Τι λες Κατερινα μου που δεν κλαινε??
Απλα ετυχε να μην δεις εσυ ισως..
Εχω δει εγω ........αρκετους πάντως...
Και βεβαιως πολυ καλα κάνουν και κλαινε....
ΚαΤερίνη
07-03-2007 @ 04:55
Και η ψυχούλα του Άθη; Αυτή άραγε μπορεί να παραμένει ακούνητη; ::cry.::
Γεια σου TAS ::yes.::
TAS
07-03-2007 @ 04:57
Κατερινούλα , με πέτυχες σε στιγμή..... ::wink.::
Άθη Λ.
07-03-2007 @ 04:58
οι άντρες σε αντίθεση με μας.. τα κρατάνε όλα μέσα τους.. από εγωισμό συνήθως δεν το δείχνουν... μα δεν είναι κακό να δείχνεις ότι είσαι κι ευαίσθητος.. όλοι έχουμε και τέτοιες στιγμές...
ΤΟΞΟΤΗΣ
07-03-2007 @ 05:01
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλο Pandias _Alex

Δεν σας έτυχε................... και τώρα επιβάλλεται ........... να σας πω............ ότι είστε πολοί μα πάρα πολύ άτυχες.

Γιατί αν τύχει άνδρας και κλάψει,
να σ΄ αγαπά ποτέ δεν θα πάψει,
βρήκε αγάπη αληθινή,
σ΄ όλο τον κόσμο θα το πει. ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::

Ευχαριστούμε πολύ
ΚαΤερίνη
07-03-2007 @ 05:01
Μάλλον δεν έγινα κατανοητή... Σκέφτομαι πόσοι άνδρες δεν αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο να εκφραστεί, με οποιοδήποτε τρόπο, για να μη φανούν αδύναμοι. Δεν τους κατηγορώ φυσικά, ίσα ίσα… Έτσι τους έμαθαν από μικρά...
Γεια σου Τοξότη!
ΤΟΞΟΤΗΣ
07-03-2007 @ 05:03
Κατερίνα μου επιτρέπεις να πω ότι αυτοί δεν ένιωσαν αγάπη.
Και φυσικό επόμενο να μην έχουν λόγο να κλάψουν. ::kiss.::
marakos1948
07-03-2007 @ 05:44
εγω ειμαι απο τη φύση μου ..ευσυγκίνητος.
Μπορείς μωρέ να μη κλαψεις όταν μαθαίνει ότι πεθαινει ένα μικρό παιδι
απο το ΙΡΑΚ που του κανεις μαθηματα σκιτσογραφιας και εχει μια τεραστια μωβ γλωσσα εξω απο το στόμα και του την ψαλιδιζουνε καθε λιγο και λιγάκι να μη παθεια ασφυξια?Μπορείς?
Νομίζω πως πάντοτε ήμουνα πιστός στο φύλλο μου έστω και έτσι ::cry.::
χρήστος
07-03-2007 @ 06:03
πολύ ωραίο κατερίνα, ευχαριστούμε για την αφιέρωση
zucchero
07-03-2007 @ 06:16
Γειά σου συνονόματη... Κλαίνε, κλαίνε... Ίσως όχι μπροστά σε άλλους, κάποιοι κλαίνε... Και σίγουρα αυτοί που αγαπούν πραγματικά.... ::yes.:: ::kiss.::
agrampeli
07-03-2007 @ 06:23
Θα ‘θελα να σε δω
ελεύθερα να κλάψεις.
ότι σου αγγίζει την ψυχή
ποτέ βαθιά να μη φυλάξεις.
Θα σ’ αγαπώ ακόμα πιο πολύ
αν την ευαισθησία σου τη δείξεις
να γίνεις πάλι εκείνο το μικρό παιδί,
με ελεύθερη ψυχή, ξανά να φτερουγίσεις

Οι άντρες είναι δυνατοί
τούς μάθανε να λένε
παραμυθάκι είναι αυτό
ότι ποτέ δέν κλαίνε

πολύ καλό το θέμα σου ::yes.:: ::yes.::
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
07-03-2007 @ 07:39
Κλάψτε λοιπόν όλοι να ξαλαφρώσετε... ::wink.::
Τσακίρη Χαρά
07-03-2007 @ 12:09
Η καρδια ξαλαφρωνει και το δακρυ ξεπλενει......
Πανεμορφο αυτο που αφιερωσες στους ανδρες του σαιτ μας και η σκεψη σου ολη!!!!

Την αγαπη μου! ::love.:: ::hug.::
seizeTHEday
07-03-2007 @ 13:35
Μπράβο σου Κατερίνα, πολύ ωραίο...
::hug.::
ΜΠΙΚΟΣ Γεώργιος
07-03-2007 @ 13:40
κλαίμε και μεις καμιά φορά
γιατί 'ναι τέτοια η συμφορά
που στη ζωή μας βρήκε

γυναίκα αγαπήσαμε
ζεστά την εφιλήσαμε
μα η ψυχή μας βγήκε...

αφιερωμένο σε όσες μας ταλαιπωρούν...γι' αυτό ζούμε...
δεν ξέρω αν εσείς θα το αντέχατε

::angel.:: ::devil.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο