| |
Το ζαρωμένο νυχτικό της απουσίας,
διπλώνει άσκοπα φωνές συλλογισμού.
Δηλώνω έρωτα ζωής αντιρρησίας,
και υγιές άρθρο κραυγής εξ ορισμού.
Πένθιμες πούλιες αγκυλώνουν την πορεία,
σ' ένα πρόθυμο αταίριαστο ρεφρέν.
Ρυθμός ανέντιμης πυγμής ακινησία,
σ' ένα αδιάκοπο ανεύρυσμα ποθέν.
Κιτάπια άνοστα του χθες κατεκλισμένα,
μέσα στην μπόρα του μηδέν αντικριστά.
Περνώ εμπόδια στοργής που εσκεμμένα,
στήθηκαν πάνω στην αγάπη αντικριστά.
Ένοχη ρήξη το ασύμβατο του πρέπει,
αθώα αδιέξοδα μετρούν το επειδή.
Συχνά το σύννεφο ηδονής στο όχι ρέπει,
βροχή στο λάθος μια βαθιά συγκομιδή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
